Het is zo ver. De dag waarvan ik al heel lang vreesde dat hij zou komen. De dag waarvan ik hoopte dat hij niet zou komen. Maar sinds de lockdowns weet je dat er dingen kunnen gebeuren die je altijd onmogelijk had geacht of zelfs in je stoutste dromen niet had kunnen bedenken. En nu is het dus zo ver: Ongevaccineerden mogen alleen nog maar de horeca en het theater in als ze zich hebben laten testen, en een negatief testbewijs hebben.
Ik kan het hele rijtje wel weer opsommen, dat je met prik ook besmettelijk kunt zijn, dat het niet om ebola gaat, we kennen de argumenten inmiddels wel. Voor mij geen test, geen app op mijn telefoon en dus geen groene QR code. Ik had me er al lang op ingesteld. Dan maar niet. Dan maar geen restaurants, dan maar geen bioscoop of theater. En die concertkaartjes voor een concert dat afgelopen februari zou plaatsvinden, maar is uitgesteld naar maart volgend jaar? Eigenlijk weten we al sinds het begin van dit hele gezeik dat we die nooit zullen gebruiken. Dan maar niet.
Het geeft een heel bizar gevoel. Buitengesloten worden. Ik lees op social media al veel verhalen van mensen die bijvoorbeeld familiedinertjes hebben en zich afvragen hoe dat nou moet. Want dat zijn de lastigste gevallen. Puur voor jezelf tot de conclusie komen dat je naar bepaalde gelegenheden niet meer toe kan, dat is niet zo moeilijk. Het wordt lastig als het een etentje is ter gelegenheid van de 80ste verjaardag van oma en jij kan als enige niet mee omdat je je niet wil laten testen. Dan ben je ineens de spelbreker voor een grotere groep. Het is makkelijk om dan boos te wijzen op de bizarre voorwaarden die de overheid stelt en ik zit zelf ook veel in die boosheid, merk ik. Maar ik lees ook andere verhalen en ook Pierre Capel zei het in zijn video ‘Dan dooft het licht’, die inmiddels van Youtube is verwijderd, maar nog wel te zien is via deze link. “Ga niet mee in het verdeel en heers”. Dat is eigenlijk wel een eye-opener. Niet je boosheid tonen aan de mensen die wel geprikt zijn en zonder problemen hun QR code laten zien. Gewoon zeggen: “Nee, ik ga niet mee, ik heb deze beslissing voor mezelf genomen, ik blijf trouw aan mijn eigen principes. Maar gaan jullie gewoon en geniet ervan”.
Boosheid tonen aan mensen die het niet begrijpen zorgt mede voor tweedeling. Zij zullen dan denken: neem die prik en je mag weer naar binnen, of doe anders een test. Het spuien van feiten ketst ook af op een muur, aangezien zij een heel ander narratief aanhangen. Wellicht, als ze zien dat jij niet mee mag naar iets wat de beide groepen bindt, een personeelsuitje of familiefeestje, zet dat ze meer aan het denken dan een stortvloed aan feiten waar ze toch niet voor open staan. Een paar dagen geleden zat ik nog teveel in de boosheid om hierover te kunnen denken, maar nu voel ik het en ik denk dat dit veel meer de weg is. Wel naar de gevaccineerden toe in ieder geval. Onder gelijkgestemden is het anders, we zullen ons blijven verzetten en we maken onze eigen feestjes wel, daar hebben we geen QR code of restaurant voor nodig. En de weg naar etablissementen die niet meedoen aan deze waanzin vinden we snel genoeg.
Hou je rug recht, wees overtuigd van je principes en draag die uit. En ‘brace yourself’ voor de volgende looping in deze rollercoaster, want we zijn nog lang niet aan het einde van deze rit. En vergeet vooral niet dat je niet alleen bent, we zijn met velen! Ik wens je veel liefde en kracht toe.
Boosheid is een foute energie. Ik word ook niet boos op mensen zonder vaccin. Vanmorgen heb ik ergens binnen koffie gedronken en vlaai gegeten. Zonder qr code te tonen. Raar idee dat ik dit overmorgen wel zou moeten. Blijf jezelf. Xx
Wat is er ‘fout’ aan boosheid? Boosheid is een natuurlijke emotie en die móet je uiten, als je hert opkropt sla je alles op en wordt je op den duur gek. Er is niks mis mee om je boosheid te uiten, als je maar niet gaat schelden of valse dingen tegen de ander zegt!
Boosheid is foute energie, maar niet altijd te voorkomen, maar boosheid richting mensen, i.c. politici, die weten dat ze liegen en zoiets hebben van: “Ja, we weten, dat het niet klopt en niet deugt. Wat wil je tegen ons doen dan?” We hoeven niets te doen; ze vallen snel door de mand.
Houd je rug recht, vertrouw op de Bergrede, ook als het je niet slechts een familiefeestje kost, maar ook je baan.
Precies! Met je rug recht houden, wat het ook kost, win je uiteindelijk meer dan wanneer je buigt. Hoe moet je jezelf dan nog aankijken in de spiegel?
Ja, daar denk ik ook altijd aan: hoe moet je jezelf aankijken in de spiegel, wat wil je straks vertellen over hoe je in deze tijd gehandeld hebt? ‘Ik ben overal een beetje tussendoor gefietst en heb anderen het vuile werk laten doen en gehoopt, dat de praktische problemen de QR maatschappij onmogelijk maakten’ of ‘ik ben mijn baan kwijtgeraakt, omdat ik mijn collega’s niet wilde mailen: vergeet niet een geldige QR-code mee te nemen en wil je dat niet, dan kun je helaas niet mee.’ Je vrijheid kwijtraken kan anderhalf jaar duren, maar ook ruim 40 jaar, zoals we in Iran zien en waarvan Shohreh Feshtali over verhaalt.
Tja… mooi verwoord dit artikel.
Ik hoop dat gevaccineerden en niet gevaccineerden samen gaan optrekken om dit te stoppen! Zoals in Frankrijk waar op straat werd gegeten! Gevaccineerden blijf ook weg uit horeca .. in Rusland moest de regering ook overstag.
Ik probeer zo lang mogelijk m’n rug recht te houden, al vrees ik het moment dat werken wordt voorbehouden aan de mensen met een groen vinkje. In Italie en Litouwen is dat al het geval. In een zelfvoorzienend hutje wonen op de hei klinkt makkelijker dan het is.