Stoppen met mensen wakker maken dan maar?

Zo af en toe word ik erop gewezen dat mijn politieke posts op Facebook ongewenst zijn. Ik weet het heus. De meeste van mijn vrienden op dit medium zien de zaken rondom corona en de Oekraïne niet zoals ik ze zie. En sommigen zien het gedeeltelijk. Ik weet heus dat ze liever iets gezelligs zien, niet geconfronteerd willen worden met de complottheorieën die ik rondstrooi. Toch doe ik het juist voor hen.

Voor mezelf hoef ik het niet te doen namelijk, ik weet wel hoe het zit. Ik zie de agenda die over ons wordt uitgerold. En geloof me, ik zou het aller- allerliefst ongelijk krijgen. Ik hoop dat ik over een jaar of vijf kan zeggen dat ik er echt helemaal naast zat. Ik hoop het zo! Maargoed, die posts, die plaats ik dus juist voor degenen die het (nog) niet zo zien. Ik heb een enorme drive in me om te waarschuwen. Het is alleen maar goed bedoeld. Open je ogen en zie! Word wakker zodat we met zijn allen die plannen kunnen dwarsbomen. Ik heb jullie nodig daarvoor, want zonder jullie hulp gaat het gewoon door en worden we met zijn allen die diepte in gesleurd. Helaas zijn mijn oproepen tegen dovemansoren. Het meeste wat ik oogst is stilzwijgen en irritatie. Ik kan er beter mee stoppen. Dat heb ik al een paar keer geprobeerd, maar het lukt me slecht.

Natuurlijk heeft een ieder recht op zijn eigen mening. Mensen die de overheid blind vertrouwen, braaf hun mondkapje droegen en bij iedere nieuwe oproep voor een prik een afspraak maken bij de GGD. Mensen die de boel niet helemaal vertrouwen, maar in grote lijnen wel vinden dat de regering het beste met ons voor heeft, maar ook hier en daar wel grote fouten maakt. En dan de mensen zoals ik, die de overheid inmiddels in grote mate wantrouwen en niets meer zomaar aannemen. En alle gradaties er tussenin. 

Uiteraard zou ik de overheid ook gewoon willen kunnen vertrouwen, maar ik kan het niet meer. En waar je altijd wel weet van vriendjespolitiek en banencarrousels, heeft de regering het de afgelopen twee jaar dusdanig bont gemaakt dat ik er nul vertrouwen meer in heb. Nul. Eigenlijk zelfs nog minder. Er komen teveel zogenaamde complottheorieën uit om ooit nog enig vertrouwen te krijgen in het hele apparaat dat ons land bestuurt. In ieder geval niet zolang de huidige kartelpartijen aan de macht zijn. 

De mensen die alle maatregelen netjes gevolgd hebben dachten dat die maatregelen snel weer verleden tijd zouden zijn als iedereen meedeed, ‘samen tegen corona’. Als iedereen zich aan de maatregelen zou houden, als iedereen geprikt was, dan konden we weer terug naar normaal. De maatregelen werden regelmatig verzwaard of verlengd, zij meenden dat dat mede kwam omdat een groep mensen niet meedeed, ze werden gegijzeld door ‘virusontkenners’. Zij hadden het dus nodig dat iedereen meedeed.

Dat is niet zo heel verschillend van mijn standpunt. ‘Wij’, voor het gemak de wappies genoemd, hebben het ook nodig dat iedereen meedoet. Als iedereen namelijk zou doorzien wat het achterliggende plan is achter het beleid, iets dat zo duidelijk zichtbaar is volgens mij, dan zou dat plan geen kans van slagen hebben en dus heb ik medestanders nodig, mensen die hun ogen openen. Inmiddels ben ik de illusie dat ik nog mensen wakker kan maken wel een beetje kwijt. En dat terwijl het volgens mij zo duidelijk is.

Verdiep je in het WEF, agenda 2030, Klaus Schwab en je ziet wat er gebeurt. Steeds meer staatscontrole, QR paspoorten waar steeds meer gegevens aan gekoppeld worden, medische status, je bankrekening, een CO2 budget. Contant geld afschaffen. Dan kun je de mensen al besturen. Zeg jij iets op social media wat de overheid ongewenst vindt? Dan wordt je QR code even onbruikbaar gemaakt. Eet je teveel vlees? Dan geen vliegticket. 

Nu hebben ze het heel slim aangepakt. Al die onderwerpen, Klaus Schwab, het WEF, Forum voor Democratie, zijn tot complottheorie gebombardeerd. Dat is een tactiek die in de jaren zeventig in Amerika is geïntroduceerd. Noem de waarheid die niet naar buiten mag komen een complottheorie en de bevolking zal het niet meer willen horen. Het werkt perfect, dat moet ik ze nageven. Zodra je één van deze woorden noemt, zie je mensen direct afhaken. ‘Oh, een wappie, oh een complottheorie’, je ziet het ze denken. Of, zoals een Amerikaanse kennis mij vorig jaar schreef: ‘I choose not to listen to conspiracy theories’. Tja, dan houdt alles op. Men censureert zichzelf. 

Nu is het je goed recht om het niet te willen weten. Zo rooskleurig is het allemaal niet. Ik kijk er bepaald niet naar uit. Ik weet niet of ik kan en wil leven in een wereld zoals die er volgens de doemscenario’s uit zou gaan zien. Met overal overheidscontrole, met censuur, met toegangspoortjes waar je je QR code moet scannen, met verplichte prikken die ernstige bijwerkingen hebben, met een basisinkomen waarop de overheid je kan korten als het hen belieft. Soms zou ik willen dat ik mijn ogen ervoor kon sluiten en gewoon kon denken: ‘ik leef mijn leven, ik heb geen zin om me hierin te verdiepen’. Maar het lukt me niet. Ik wil mijn vrijheid houden. Voor mij en mijn kinderen en de generaties daarna. 

En ja, ik zal weer een poging doen om mij op Facebook koest te houden. Ik weet het, jullie willen het niet horen, willen het niet zien, willen het niet weten. Waarom zou ik het nog doen? Ik wek slechts irritatie op tenslotte. Ik ga het echt proberen, maar kan niet garanderen dat ik het volhoud, de drang is er nog steeds. En nee, gezellige posts en foto’s plaats ik niet meer op die sociale media. De plek waar de overheid gegevens verzamelt over recalcitrante burgers. Ik ga ze niet helpen met foto’s van mezelf, mijn familie, mijn gedrag enzovoorts.
Toch nog één laatste oproep: Heb je je al eens gerealiseerd dat er wel een kansje is dat ik toch gelijk zou kunnen hebben? Stel dat je over vijf jaar terugkijkt en denkt: ‘Verdorie, ze hadden gelijk, die wappies’. Zou je er dan geen spijt van hebben dat je nu niet meer had gedaan om te proberen het te voorkomen? Probeer die gedachte eens toe te laten. Ik zou je er dankbaar voor zijn. En dan hou ik me nu weer koest. Zo lang als het me lukt.

(Visited 652 times, 1 visits today)

6 reacties

  1. ZO ontzettend herkenbaar!!!! Vooral dat stilzwijgen …. ook op telegram…dan zie ik dat veel mensen dingen van mij lezen maar 0 of soms 1 reactie… soms ben ik er klaar mee en stop ik maar iets beweegt me er toch weer toe om dingen te delen…🙏🔥

    1. Ik moet hier van huilen, zo herkenbaar. Ik heb inmiddels facebook opgedoekt. Ik ben niet meer opgewassen tegen de desinteresse en het niet willen zien en horen van het gros van “mijn vrienden” De oppervlakkigheid en het wegkijken. Ik kan er niet meer tegen. Het kost me mijn gezondheid. Krijg er hoge bloeddruk van.

  2. Helemaal herkenbaar en ook zo triest tegelijk. Hoe ik ook mijn best doe om ze te waarschuwen het word niet gewardeerd. Ze zijn me zat met al mijn posts, maar toch is er iets in mij dat blijft zeggen je moet het blijven doen. En ik zal het blijven doen voor mijn kids en kleinkids en voor alle generaties. Al word het het laatste wat ik doe, maar de waarheid moeten we blijven vertellen💪🙏

  3. heel herkenbaar, maar ik ben zo ondertussen ook waarschuwingsnieuws moe, ik heb het gevoel dat degenen die nu nog niet wakker zijn dat ook helemaal niet willen, laat ze er dan zelf maar achter komen, wakker schudden heeft geen nut pas als het ze persoonlijk zwaar begint te raken, financieel of lichamelijk dan pas zal er van die groep een del gaan openstaan voor een andere kijk, maar geloof me, er zijn er dan nog genoeg die gewoon willen blijven doorslapen, die zijn gewoon niet te redden, hoe hard je ook roept

  4. Je kunt t goed verwoorden Marjolein. Dit is exact waar we inzitten. Men censureert zichzelf . Uiteindelijk is t waarschuwen wat jij / wij doen vrij zinloos, echter er is geen alternatief. Je wil niet achteraf jezelf verwijten dat je niets gedaan hebt om te proberen de dictatuur waar we heengaan te voorkomen.

  5. Ik schrijf ook veel over dit onderwerp, maar er zijn anderen doe dat nog beter doen dan ik, om dingen duidelijk te maken. Voel me ook zeker een wappie en ben er trots tot de wakkeren te behoren. Immers niet zozeer voor onszelf, maar om anderen in te laten zien. Aub niet stoppen met schrijven en spreken, oa op verzoek van Matthias Desmet, de Belgische professor!

Laat een antwoord achter aan S. Drenth Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *