Verdrietig, wanhopig, geschokt, bezorgd en bang

Verdrietig en wanhopig. Zo voel ik me vaak deze dagen. Onze minister van haat en polarisatie, oftewel VWS, die na een bezoek aan een ziekenhuis in Leeuwarden, waar hij ongevaccineerde covidpatiënten bezocht, meldde dat deze patiënten eigenlijk een bed bezet houden dat niet voor hen bedoeld is. Overal zie je de discussie weer oplaaien of ongevaccineerden geweigerd mogen worden op de IC, in het ziekenhuis en wellicht gewoon maar helemaal geen zorg meer hoeven krijgen. Ik las gisteren het verhaal van een man die overleden is omdat hij niet bij de huisarts mocht komen zonder PCR test. Overigens hoor ik al veel langer dat er van mensen gevraagd wordt een PCR test te doen voor ze naar de huisarts mogen. 

Er is een tijd geweest dat men zich schaamde voor bepaalde denkbeelden. Je betrapt jezelf weleens op gedachten die je dan direct wegduwt, je corrigeert jezelf omdat je weet dat het niet reële gedachten zijn, ze nergens op slaan, zijn ongewenst. Het lijkt nu wel andersom. Overal op Twitter zie ik mensen die ervoor uitkomen, en er zelfs trots op zijn, het normaal en zeer gewenst te vinden als ongevaccineerde mensen geen recht meer hebben op een IC bed, en ook niet op een ziekenhuisbed als ze die nodig hebben omdat ze zo ziek zijn van covid dat ze niet thuis kunnen uitzieken. En dit dus onder aanvoering van onze minister Hugo de Jonge. Keer op keer verspreidt hij zijn leugens en desinformatie en werkt hij de polarisatie, die al overal om ons heen oplaait, in de hand. En dan durft hij ook nog te zeggen dat de QR code er juist is voor ongevaccineerden en dat die er juist is om mensen weer samen te brengen, dat het daardoor weer mogelijk is dat we in grote groepen samen kunnen komen.

Nee, ik ga hier niet weer het hele rijtje tegenargumenten opsommen. Ik ben er moe van. 

De zorg is er voor iedereen, die betalen we met zijn allen en nooit eerder werd mensen het gevoel aangepraat dat ze geen recht hadden op zorg. Nooit eerder werd een roker het gevoel aangepraat dat hij de zorg misbruikte als hij longkanker kreeg. Nooit werd een obees persoon zorg geweigerd of is daar sprake van geweest. Nooit eerder werd de behandeling van een gecompliceerde enkelbreuk na een voetbalwedstrijd niet vergoed onder het mom: ‘dit had niet hoeven gebeuren, dit is verwijtbaar, zoek het maar uit.’ Maar als het om ongevaccineerde mensen gaat, mag ineens alles. Waarom wordt het probleem niet geadresseerd daar waar het hoort? Namelijk in Den Haag, waar het al jaren beleid is om de zorg af te schalen, minder IC bedden, minder ziekenhuisbedden, minder ziekenhuizen terwijl de bevolking groeit. Dan is het wachten op een crisis en dan heb je de poppen aan het dansen. Al zo vaak heeft in de krant gestaan dat de ziekenhuizen in de winter vol lagen met grieppatiënten, al vaker is de planbare zorg afgeschaald. Waarom wordt, na anderhalf jaar coronacrisis nog steeds de zorgcapaciteit niet opgeschaald? Waarom wordt dat afgedaan als onmogelijk, als dat daar geen mensen voor zijn en waarom zijn er dan kennelijk wel ineens vijfduizend boa’s die onze QR codes gaan checken? Waarom gaan we niet met zijn allen demonstreren, gevaccineerden en ongevaccineerden, om een signaal naar Den Haag af te geven dat we willen dat de zorgcapaciteit wordt opgeschaald?

De inclusieve samenleving bevat allerlei kleuren en smaken, de hele regenboog en de hele letterbak en meer, behalve de ongevaccineerde medemens, die eigenlijk geen mens meer is, laat staan ‘mede’. De ongevaccineerde is de paria van de samenleving, die lift mee op de bereidheid van anderen die zich wel hebben laten prikken om ook hem te beschermen, terwijl hij zelf te egoïstisch is om aan dit experiment mee te doen. De ongevaccineerde doet niet mee aan ‘samen’, terwijl de maatregelen er juist nog zijn door en voor de ongevaccineerden, zodat zij onder de paraplu van de samenleving die wél iets over heeft voor een ander, gratis mee kunnen liften. Freeriders. En dan hebben ze het lef daar nog commentaar op te hebben. Buitensluiten die wappies, dan nemen ze maar helemaal niet meer deel aan de maatschappij. Graag of heel niet. Massavorming. Angst en een gezamenlijke vijand. Samen vechten, een gevoel van saamhorigheid. Het wordt gecultiveerd door ons kabinet. Maar wordt er nu gevochten tegen een virus, dat nooit meer weg zal gaan om meerdere redenen, of wordt er nu ook gevochten tegen de andersdenkenden?

De verharding maakt me verdrietig. Natuurlijk denkt niet iedere gevaccineerde er zo over, maar dit geluid klinkt wel steeds harder. Waar gaan we naartoe? Waar stopt dit? Het maakt me verdrietig, ongerust over de toekomst en soms zelfs gewoon bang. 

Hoezo ben ik ineens een paria? Ik heb nooit iemand gevraagd zich ‘voor mij’ te laten vaccineren! Ik denk niet: ‘mooi, jij loopt het risico op bijwerkingen terwijl ik gratis meelift’. Ik heb juist geprobeerd mijn geliefden en eigenlijk iedereen, te waarschuwen voor deze injecties. Omdat ze experimenteel zijn, volgens een nieuwe technologie ontwikkeld. We weten nog zo ontzettend weinig van wat dit allemaal teweeg kan brengen in het menselijk lichaam. We weten nog zo weinig van dat soort processen. En dan wordt dit vaccin uitgerold over zo’n beetje de hele wereldbevolking! Geschokt en verbaasd was ik toen ik zag hoeveel mensen gehoor gaven aan de oproep om zich te laten vaccineren. Gewoon zonder vragen te stellen. Als ze al vragen stelden, lieten ze zich sussen door de websites van de overheid, door hun huisarts. Zien ze dan niet dat je van de overheid geen eerlijk antwoord kan verwachten? Follow the money en je weet dat alles aan elkaar hangt van geld en macht. En je huisarts? Je moet wel stevig in je schoenen staan als huisarts om je uit te spreken. Je bent zomaar je baan kwijt, je krijgt zomaar het stempel ‘wappie’, je bent zomaar uitgerangeerd. De meeste huisartsen laten zich in slaap wiegen door gewoon maar de regels te volgen en hun beloning per prik te innen. 

Ik heb ervoor gekozen mij niet te laten vaccineren. Ik heb een gezond lichaam, het virus is niet een buitensporig groot risico voor mij. Ik neem mijn vitamines, probeer zo gezond mogelijk te eten, kom in de buitenlucht. Ik ben bezorgd over de bijwerkingen van de prikken, mijns inziens schuilt daarin een veel groter gevaar voor mijn gezondheid. Maar ook als ik niet helemaal gezond zou zijn zou ik de prik niet nemen. Wie weet wat het allemaal verstoort waardoor klachten kunnen verergeren. Wat als er ernstige langetermijneffecten zijn? Wat als het de vruchtbaarheid beïnvloedt? Er zijn al zoveel vrouwen met menstruatieproblemen, dat geeft toch aan dat het iets doet in die regio? Er zijn veel meer miskramen. Simpel feit is gewoon dat het nog niet goed is onderzocht. 

Ik ben geschokt en verdrietig. Zoveel mensen die denken dat het wel goed is wat de overheid zegt, hoeveel mensen krijgen spijt of hebben het al? Wat als het waar is dat gevaccineerden veel heftiger kunnen reageren op een nieuwe mutatie van het virus? Ook al heb ik me niet laten vaccineren, er zijn genoeg mensen om mij heen die dat wel hebben laten doen. Ik ben bezorgd dat hen iets overkomt en als dat zo is, zal ik er voor ze zijn. Dan zal ik ze niet verwijten dat ze ‘de zorg belasten’ en dat er ‘toch voor gewaarschuwd was’. Zij doen ook maar wat zij denken dat goed voor ze is, net als ik. En ik heb heel graag ongelijk in dezen. 

Feit is dat ik de overheid niet meer vertrouw. Ik denk dat veel mensen de overheid wel in een bepaalde mate wantrouwen en dat is heel gezond, maar inmiddels kan ik zeggen dat ik de overheid niet meer vertrouw. Gewoon helemaal niet meer. Ik heb voor mezelf besloten mij niet te laten vaccineren, zoals ik ook niet snel de griepprik zou nemen, zoals ik mijn dochters niet heb laten vaccineren tegen HPV, omdat ik big pharma al langer niet vertrouwde. Mijn vertrouwen in de overheid is nu helemaal weg en dat komt ook niet snel meer terug. En ik denk dat dat voor een heel grote groep mensen in een bepaalde mate geldt. Wat zegt dat en hoe moet dat in de toekomst? Ik ben bang voor wat komen gaat, dat wel. Maar ook strijdbaar. En dankbaar voor het moois dat deze hel al gebracht heeft. De contacten, de liefde, het begrip onder gelijkgestemden. En dat koester ik. Mijn glas is half vol. Meestal.

(Visited 747 times, 1 visits today)

5 reacties

  1. Ik wou dat ik mijn dochter tegen had kunnen houden bij de HPV prik. Zij wilde hem zelf omdat ze bang was voor kanker… elke dag hadden wij een gevecht hierover totdat ik haar de regie gaf over haar eigen lichaam…
    Ze zat bij de eerste lichting, het vaccin was net op de markt.
    We belanden een paar maanden later in het ziekenhuis omdat ze letterlijk door haar benen zakte… haar spierkracht in de benen nam af en allerlei vage klachten speelde op.
    Inmiddels is zij 24 jaar, heeft Chronisch Vermoeidheid Syndroom, Prikkelbaar Darm Syndroom maar het ergste is sinds die prikken is dat ze constant uit haar borsten vloeit. Het hormoon Prolactine is uit balans en soms skyhigh. Ze heeft hier zelfs een MRI van het hoofd gehad om te kijken of er een tumor op de hypofyse zit. Gelukkig was dat niet het geval. Door een te hoog prolactinegehalte is ze het verminderd vruchtbaar. Of is ooit oma kan worden is dus de vraag.
    Ze werkt parttime in de zorg… het heeft haar veel moeite gekost on de opleiding ZV af te ronden maar ze is geslaagd.
    Nu is ze door alle (sociale) druk door de overheid uiteindelijk ook gezwicht voor de corona prik. Gelukkig naar 1, want ze heeft corona gehad… Ze heeft nu steeds last van ontstekingen in keel, voorhoofd en bijholtes… nooit had ze nier last van ondanks haar chronische verkoudheid.
    Ik hou mijn hart vast….

    1. Jeetje, wat een heftig verhaal, kan me voorstellen dat je hier veel frustratie over voelt. Mijn dochter zat ook bij één van de eerste lichtingen, ze is 23 nu. De overheid heeft allang niet meer het beste met ons voor, alles voor de winsten van big pharma. Dank je wel dat je dit met mij wilde delen, ik weet niet goed wat te zeggen… Heel erg veel sterkte voor je dochter, maar net zo goed voor jou, het lijkt me heel moeilijk om het aan te moeten zien…

  2. Het is inderdaad diep triest wat er gebeurt. We mogen bijna niks meer, mijn autistische dochter is niet meer welkom bij het zwemclubje. Kan wel janken.

    1. Ja, het is vreselijk en even janken is prima. Dat doe ik ook weleens. Daarna mezelf weer bij elkaar rapen en verder gaan. Het is werkelijk absurd wat er gebeurt…

  3. Ik ben niet van Nederland maar van Belgie. Ook hier is het een identiek scenario. Ik zou eigenlijk op dit moment niet mogen klagen want ik heb me wel laten vaccineren. Ik heb dat toen laten doen omdat ik wel geloof in vaccinatie en omdat ik dacht dat het virus niet ging muteren. Dat was een foutieve aanname dus.

    Maar toch vind ik dat de regeringen in Europa nu te ver aan het gaan zijn. Toen ze bij ons die QR invoerden heb ik me daar altijd tegen verzet. Ik ga vb niet naar evenementen waar ze die vragen. Ik weiger in een samenleving te leven waar men mensen niet toelaat op basis van of ze al dan niet een spuitje gaan halen.

    Sindsdien is het nog aan het verergeren. Ik zie enorme polarisatie in de wereld. Men is gewoon nu mensen tegen elkaar op aan het zetten. Dit gaat vroeg of laat fout aflopen vrees ik. Neen, ik zie de toekomst op dit moment niet in een goede richting evolueren.

Laat een antwoord achter aan Bart Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *