Het heeft me altijd gefascineerd, koningshuizen. En dan niet het politieke gebeuren in vroeger tijden of de ceremoniële rol die ze heden ten dage vervullen. Het is meer het sprookje er omheen, de mooie jurken, de pracht en praal, kijken hoe die mensen leefden. Ik voel een betrokkenheid, soms denk ik weleens dat ik in een vorig leven in zo’n familie geleefd heb, als lid van een koninklijk huis, of jonkvrouw, of misschien was ik gewoon de kleedster van zo’n prinses ofzo. Misschien komt het omdat ik ben opgegroeid in Baarn, waar koningin Juliana om de hoek woonde op Paleis Soestdijk. Soestdijk, dat klinkt als Soest, maar Soestdijk viel onder de gemeente Baarn, heel belangrijk! Op koninginnedag gingen we daar kijken naar het défilé. Voor de jongere lezers: Beatrix ging altijd het land in met koninginnedag, maar Juliana deed dat niet, die liet het land naar haar toe komen. Er trok dus een hele stoet van mensen en voorstellingen aan haar voorbij en die konden wij dan ook bekijken, als ze langs kwamen rijden en lopen.
Vroeger werd er natuurlijk erg tegen koningshuizen opgekeken, voor het televisietijdperk werd het misschien wel gezien als een soort Goede Tijden, Slechte Tijden. Ze waren een soort publiek bezit, veel van wat ze deden en beleefden was zichtbaar voor het volk. Hun huwelijken en kinderen, aan de ene kant een sprookje, geld speelt geen rol, dus het zag er natuurlijk allemaal prachtig uit. Aan de andere kant maakten ze ook persoonlijke drama’s mee. Mijn oudtante had op haar bovenverdieping allemaal posters hangen van het koninklijk huis, posters die vroeger afgedrukt werden in de Libelle of de Story. De prinsjes in dezelfde kleding op de foto met een lachende Beatrix, dat werk.
Zoals gezegd, geen idee wat ik er precies mee heb, maar het trekt me aan. Ik ken de namen van alle kinderen en kleinkinderen van Juliana en ook nog wel veel van de generatie daarna. Nu is het Nederlandse koningshuis van een heel andere orde dan de echte oude Europese koningshuizen, die grotendeels niet meer bestaan. De Franse koninklijke familie is heel interessant uiteraard en de Oostenrijkse. Niet te vergeten het Britse koningshuis, dat nog steeds bestaat, net als de Skandinavische.
Series als ’the Crown’, maar ook ‘Reign’ heb ik verslonden, heerlijk om naar te kijken! Ook de boeken van Philippa Gregory over het oude Britse koningshuis zijn prachtig geschreven boeken, een kruising tussen een roman en een geschiedenisboek.