Magic Monday, een jaar later

dit blog heb ik geschreven in maart 2019, toen Marc en ik een jaar samen waren

26 maart 2018 was Magic Monday, de dag dat Marc en ik elkaar na twee weken intensief emailen, eindelijk zouden ontmoeten. Verliefd worden op iemand die je nog nooit gezien hebt, kennelijk was dat mogelijk. De verbazing, de verwarring, de vlinders in mijn buik en dan ‘hem’ echt gaan ontmoeten, zo spannend! Zo bang dat het tegen zou vallen. Ik wilde niets liever dan hem eindelijk zien en was er tegelijkertijd doodsbang voor, bang dat het daarmee zou eindigen, dat de klik er in het echt niet zou zijn, bij beiden of, erger nog, bij één van ons. Die zorgen bleken ongegrond, de klik was er en sindsdien zijn we samen. Het is in een sneltreinvaart gegaan. Je kunt nog denken: we doen het rustig aan, maar dat blijkt lang niet altijd tot de keuzemogelijkheden te behoren.

We zijn bijna onafscheidelijk, vandaag precies een jaar. Als ik niet bij hem ben, is dat het liefste wat ik wil: terug naar Marc, terug naar huis. Hij is mijn thuis, zonder hem ben ik niet meer compleet. Hoe mooi kan het zijn? Afgelopen zomer, die prachtige lange zomer, hebben we grotendeels doorgebracht op het balkon van Marc zijn appartement, steeds maar pratend, over gebeurtenissen in het verleden, over gevoelens, eigenlijk over van alles en nog wat, elkaar leren kennen. We zijn nog maar één jaar samen, we zijn al een jaar samen, en gevoelsmatig zijn we al een miljoen jaar samen, onze zielen kennen elkaar.

Afgelopen week op astrologie ging het over mijn jaarhoroscoop. Vorig jaar stond Marc daarin luid en duidelijk aangekondigd: Uranus in het zevende huis. Uranus die een plotselinge verandering aankondigt, het zevende huis dat staat voor die ene ander, voor de relatie. En plotseling is het gegaan, dat is één ding dat zeker is. Nu zaten we naar mijn nieuwe jaarhoroscoop te kijken en ineens viel er iets op: Marc zijn zon staat in mijn eerste huis. Het eerste huis, het Ram-huis dat staat voor het zelf, voor ‘ik’. Zijn zon staat daar, wat vertaald kan worden als dat hij mij stimuleert om mezelf te zijn, hij mij laat stralen. Toen ik ging kijken hoe dat bij hem staat, bleek dat mijn zon in zijn eerste huis staat, ik doe dus hetzelfde bij hem! We geven elkaar de ruimte om onszelf te zijn, we laten elkaar stralen. Als we ergens samen zijn, voel ik me sterk, naast hem, naast mijn man, mijn wijze Marc. Mijn Marc die niet in een hokje te stoppen is. Uitbundig, mensen aan het lachend makend, maar ook wijs met zijn onafhankelijke geest. Ik heb in dit jaar al zoveel van hem geleerd.

Ik had het al even over mijn jaarhoroscoop. Marc zijn appartement heeft een balkon op het noorden, geen zon. Toen het 38 graden was afgelopen zomer, was dat niet zo erg, maar vaak was het best koud op het balkon, terwijl mensen aan de overkant in hun korte broek op het balkon zaten. Marc wilde ook wel erg graag een tuintje. Hij besprak het met de huismeester, je mag hier binnen het gebouw één keer intern verhuizen en er zijn een paar appartementen met een tuintje. Er was geen wachtlijst voor, dus Marc kwam bovenaan. We spraken uit dat het fijn zou zijn als er in maart ofzo iets vrij zou komen, zodat we ‘volgend jaar’ voor de zomer een tuintje zouden hebben. Bestaat toeval? Uranus, die van de plotselinge veranderingen, staat dit jaar in mijn vierde huis, het huis van je thuis. Een paar weken geleden, begin maart, kwam er een appartement vrij met een tuintje, over drie weken krijgen we de sleutel! Dit zal een huisje worden voor ons samen, wat we samen gaan inrichten, weer een stapje verder in ons leven samen. Ons leven samen, de afgelopen miljoen jaar en de komende miljoen jaar.

(Visited 58 times, 1 visits today)

3 reacties

  1. en dan is het inmiddels alweer 1,5 jaar verder. Jullie tuintje doet het goed weet ik inmiddels. Er is veel gebeurd in die 1,5 jaar maar jullie hebben elkaar er goed doorheen geholpen. Top!!

Laat een antwoord achter aan elisabeth Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *