Woensdag
Vandaag weet ik precies een maand dat ik oma word. Een maand na moederdag. Mijn dochter is twee maanden zwanger en het duurt dus nog zeven maanden voor de baby er is.
De dochter is ondertussen nog steeds ontzettend misselijk, het wordt zelfs nog erger de afgelopen dagen. Ze vroeg weer om appelmoes, dus dat ga ik voor haar maken. Zaterdag gaan we het brengen en blijven we er eten. We gaan Chinees bestellen, kondigde ze aan. En dat terwijl ze altijd graag uitgebreid kookte. Maar het is verrassend hoe weinig tijd je overhoudt als je tien tot elf uur op een dag slaapt. Dat was haar reactie toen ik zei dat ze ook zelf heel makkelijk appelmoes kan maken, haha. En natuurlijk maak ik dat met alle plezier voor haar, ik heb behoorlijk met haar te doen, dus als ik haar een beetje kan verwennen met zelfgemaakte appelmoes, dan doe ik dat uiteraard met alle liefde. Ik heb 2,5 kilo appels besteld bij de Appie, dus dat wordt een flinke voorraad. Zelf heeft ze gelezen dat de misselijkheid in week 9 en 10 het ergst is, dus hopelijk wordt het daarna minder. Ze heeft het wel echt erger dan ik destijds. Ik heb al zitten lezen over hg, en ik zei al tegen haar: “Misschien zijn het er toch twee en heeft de ene zich verscholen gehouden achter de andere bij die eerste echo”. Ze heeft altijd gezegd dat ze wel een tweeling wil, dan is ze er in één keer af. Ik vond zwanger zijn toch ook wel heel bijzonder en had het jammer gevonden als ik dat maar één keer mee had mogen maken, maar ik denk dat dochter daar voorlopig anders over denkt. Volgende week is de tweede echo, je weet het niet.
Ondertussen vordert het broekje dat ik aan het breien ben gestaag. Het hoort bij het overslagtruitje dat ik gebreid heb. Stel dat het er twee worden, dan heb ik nog heel veel meer te breien!
Het eerste oppasverzoek kwam ook al! Ze proberen kaartjes te krijgen voor Jochem Myjer voor twee maanden na de uitgerekende datum. Ik kan me er nog niks bij voorstellen, zo’n klein hummeltje. Marc en ik hadden het al over de beroemde geelgroene spuitpoep en dat je als kersverse ouders dan even geen idee hebt waar je moet beginnen met opruimen!
Maandag
Tien weken vandaag. Zaterdag hebben we bij ze gegeten. Babi pangang vond ze stinken en zo lust ze heel veel niet momenteel. Ook de aardbeien die rijkelijk groeien in hun tuin mocht ik meenemen. De appelmoes daarentegen is met gejuich ontvangen, het wordt opgewarmd en lekker opgegeten. Zelfs één van de katten vindt het lekker.
Het broekje is af, dus het eerste setje kleding ligt klaar. Nu ga ik er bijpassende sokjes bij breien.
Ik ken het zelf niet ben nooit een dag missselijk geweest. Maar ik hoop echt voor je dochter dat het snel over gaat.
De blogs lopen een aantal weken achter op de werkelijkheid. Ik kan melden dat de misselijkheid inmiddels over is inderdaad. Ik ken het wel heel erg goed, en ach, het is vervelend, maar voor mij hoorde het er gewoon bij.