Katten: verschil in knuffelgedrag

(geschreven eind 2017)

Nu Midas er niet meer is, mis ik vooral zijn knuffels. Dat hij ’s avonds altijd languit bij mij op schoot lag, maar vooral die momentjes ’s morgens, even voordat de wekker afging. Het gebeurde niet iedere dag, maar vaak kwam Midas dan even bij me liggen. Ik moest dan mijn linkerarm strekken, daar ging hij dan op liggen, zijn kop naast mijn hoofd en dan duwde hij zijn voorpootjes onder mijn wang, ik moest dan met mijn hoofd op zijn pootjes liggen en dan hard spinnen… Die momenten koester ik en die mis ik erg met hem. Daardoor valt het op dat eigenlijk iedere kat een ander knuffelgedrag heeft.

Findus is vooral gericht op mijn jongste dochter, maar hij slaapt tegenwoordig ook wel aan mijn voeteneinde. Ook hij komt vaak ’s morgens vroeg even knuffelen, maar hij komt dan met zijn hele gewicht bovenop je liggen en hij weegt ruim 8,5 kilo! Dat merk je wel, maar het is ook heel lief. Zeker ook dat hij dat nu vaker doet, als compensatie voor dat zijn broer er niet meer is.

Lena, onze oudste dame, komt ’s morgens luid miauwend naast je staan en commandeert dan dat ze geaaid wil worden. Als klein kitten had ik een schapenmandje naast mijn kussen gezet, zodat ze die eerste nachten zonder haar moeder en broertjes en zusjes, niet zo alleen was, dan legde ik mijn hand op haar buik en zo sliepen we dan. Wat eigenlijk voor een paar nachten bedoeld was, heeft Lena gerekt tot ze een jaar of drie was. Lena sliep in het schapenmandje naast mijn hoofd, dat was vaste prik.

Ivy heeft iets met hoofden en kussens. Zij presteert het om ’s nachts op je kussen te gaan liggen, gewoon helemaal tegen je gezicht aan zodat je niet meer kan ademen! Of ze ligt boven je hoofd, in ieder geval altijd boven de schouders. Ook komt zij nu regelmatig ’s avonds bij me op schoot liggen, dat deed ze eerder ook al wel, maar dat was op de één of andere manier Midas zijn plek, die zij nu een beetje overneemt.

Onze nieuweling Milo voelt zich nog niet veilig genoeg om bij me te komen liggen. Ik hoop dat we snel kennis zullen maken met zijn knuffelgedrag. Heel schattig is in ieder geval dat hij heel duidelijk merkt dat hij geaaid wil worden. Dan springt hij op de bank en gaat languit liggen en dan kan hij heerlijk genieten als je hem aait. Dat belooft veel goeds!