Leonie ontkomt aan een hardlooprondje (S2-44)

Het voorafgaande lees je hier: Ilse doet Leonie een oneerbaar voorstel

“Ben je vrij vanavond?” Het was Frank die haar belde. Leonie’s hart zat in haar keel en ze warmte steeg langs haar nek omhoog. “Eeeh… eeeh, ja!” Hakkelde ze. “Zin om koffie te komen drinken?” Vroeg Frank. “Komt het eigenlijk uit dat ik bel, ik bedoel, zit je op je werk?” “Ja, ik zit nog op mijn werk, maar het geeft niet,” vergoelijkte Leonie. “Ow, sorry, dat was niet de bedoeling, maar ik ben niet zo van die sociale media en whatsapp enzo, eigenlijk”, verklaarde Frank. “Snap ik hoor. Maar, lijkt me gezellig”, zei Leonie. Toen ze het gesprek beëindigd had, keek ze even om zich heen of er collega’s waren die meegeluisterd hadden. Tot haar opluchting was dat niet zo. Judith werkte alleen de ochtend, die zou het meteen gezien hebben. Ze ging maar even naar het toilet om bij te komen en zichzelf te fatsoeneren. 

‘Papa is aan het daten’. Leonie staarde naar haar telefoon. Het was een berichtje van Julia. ‘Hoezo?’ Leonie wilde vragen hoe haar dochter dit wist, Erik zal het er toch  niet met zijn dochter over hebben? Wat vond Julia ervan? Onder haar verongelijkte masker, wat voelde ze echt? Maargoed, dat waren allemaal geen vragen om meteen te stellen. ‘Hoezo? Nou, omdat hij een nieuwe vriendin wil, denk ik’, antwoordde Julia. Tja, de vraag was wel heel vaag gesteld. ‘Maar hoezo weet jij dat?’ Herfraseerde Leonie haar vraag. ‘Omdat zijn computer nog op een datingsite stond, was hij vergeten zeker’. Hmmm… tja. Niet handig van Erik. ‘Lekker slim van je vader’, antwoordde ze dus maar. Er kwam geen antwoord meer, kennelijk vond Julia het niet de moeite verder te reageren.

Leonie wierp een blik in de spiegel, deed wat parfum op, pakte haar tas en liep naar de voordeur. Toen ze de deur achter zich dicht deed, ging de deur bij Ilse open. Ilse stapte naar buiten in een joggingpak en op sportschoenen. “Goed bezig!” Leonie lachte. “Je kan nog mee hoor”, knipoogde Ilse. “Nee, ik kan niet, ik ga bij Frank koffiedrinken!” Leonie probeerde arrogant te kijken, liep langs Ilse heen en deed de deur van het trappenhuis open. Achter zich hoorde ze Ilse lachen. “Zij wel hoor, hahaha… Goed voor elkaar meis! Groeten aan Frank, ik ploeter wel in mijn eentje verder”. Voor de deur van het trappenhuis dicht viel, wierp Leonie haar vriendin nog een kus toe.

Hoe het verder gaat, lees je hier: Leonie denkt na over relaties