5 jaar later

Dit blog heb ik geschreven begin 2018, voor mijn relatie met Marc

Wat een leuk programma is dat van Beau van Erven Dorens, 5 jaar later. Ik hou ervan.

Het is ook een gelegenheid om zelf even terug en vooruit te kijken. Vijf jaar geleden… mijn kinderen waren 18, 15 en 11. (waarom denken moeders altijd als eerste aan hun kinderen?) Ik was rond de 42 jaar, het was 2013.

Mijn zoon had zijn rijbewijs al op zijn 17de gehaald, dus mocht op de dag van zijn 18de verjaardag direct rijden. Van zijn vader heeft hij een oude Fiat Seicento gekregen, ik weet eigenlijk niet of hij die toen al direct had. Het zal niet heel veel gescheeld hebben. Hij ging dus lekker met de auto naar zijn MBO opleiding. Dochter 1 zat in 3 VWO, turnde uiteraard. Dochter 2 zat in groep 8, de tijd van schoolkeuzes.

Ikzelf was toen vijf jaar gescheiden en had sinds vier jaar een nieuwe (LAT-)relatie. We genoten van onze weekends samen als de kinderen bij hun vader waren.

Het was het jaar dat ik voor mijn werk naar een opleidingsweek van onze leverancier in de U.S.A. mocht, naar Minnesota. Dat vond plaats in september van dat jaar. Die reis heeft een grote impact op me gehad. Alleen reizen, voor het eerst buiten Europa, voor het eerst bijna een week geen Nederlands spreken! Het heeft mijn zelfstandigheid en zelfvertrouwen meer vergroot dan ik had kunnen bedenken! Ook in mijn werk ben ik zelfverzekerder geworden, de opleiding in de fabriek, en de gastvrijheid van de mensen daar, hebben me heel erg goed gedaan. Er zijn veel goede contacten gelegd.

Drie jaar geleden heb ik voor mijn verjaardag zo’n Q&A boekje gekregen. Een boekje, voor degenen die het niet kennen, met 366 bladzijden waarop alle datums staan. Er staat bij iedere datum een andere vraag met daaronder vijf ruimtes waarin je op die datum iets kunt invullen. Vijf jaar lang beantwoord je dus op dezelfde datum dezelfde vraag, erg leuk om terug te lezen en zeker voor later wordt het toch een leuk document. Ik doe dit nu drie jaar en ben eigenlijk van plan het de rest van mijn leven vol te houden! Een soort kort dagboekje. Buiten het beantwoorden van de vraag, zet ik er vaak ook nog iets anders bij, of ik laat de vraag voor wat die is als er iets anders belangrijks te melden valt op die dag.

En dan vijf jaar vooruit kijken… Waar ben ik over vijf jaar? Ik ben dan bijna 52, de kinderen 28, 25 en 21. Minimaal twee zullen dan wel het huis uit zijn, wellicht alledrie al. Dan woon ik alleen met mijn vier katten, hopelijk nog dezelfde als ik nu heb. Als het aan mij ligt, werk ik nog bij hetzelfde bedrijf waar ik nu al bijna tien jaar werk. Ik hoop dat er qua vriendschappen weinig veranderd is. Ik verwacht dat ik dan nog steeds geen relatie heb en ik hoop dat mijn geliefden allemaal gezond en in leven zijn. Dat we mijn moeders 75ste verjaardag gevierd hebben. Mijn huis heb ik dan helemaal of grotendeels voor mezelf, ik ben benieuwd wat ik met de slaapkamers van de kinderen gedaan heb, heb ik een inloopkast gemaakt??