Massavorming en de c0r0naproof samenleving

‘Onze levens moeten drastisch veranderen’, kopt de Telegraaf. ‘Het virus blijft de komende jaren nog onder ons’. Joh, je meent het! Het virus was er al decennia, zo niet eeuwen en inderdaad *NEWSFLASH* het zal ook niet weggaan. Net als de griep en nog tig andere virussen en andersoortige bedreigingen. Maar op corona moeten we onze levens drastisch gaan aanpassen, net nu het virus in gevaar enorm is afgenomen met de Omicron variant, maar dat mogen we niet weten. 

Ik zat een interview te kijken met Mattias Desmet, fascinerend toch iedere keer wat hij zegt over massavorming. Even kort door de bocht: er is een probleem, er wordt een oplossing geschetst en de massa schaart zich massaal achter die oplossing, en daar hebben ze heel veel voor over. Zo was het in het begin van de coronacrisis: ‘we doen het samen’, ‘samen tegen corona’, en ‘je doet het voor de ander’. ‘We’ bleven thuis, meden opa en oma, wasten onze handen stuk en droegen mondkapjes, nou ja, alleen als het echt moest, zodra de plicht eraf was, verdwenen ze ook direct weer uit het straatbeeld om terug te keren vanaf het tijdstip dat het opnieuw verplicht werd.

Het dragen van die mondkapjes is een mooie graadmeter voor de massa. In zijn algemeenheid kun je zeggen dat een kleine groep fanatiek achter de geboden oplossing staat (lees: vol in het overheidsnarratief trapt en doodsbang is voor het virus), een groot deel, 50-60% volgt de makkelijkste weg, volgzaam dus, eigenlijk zijn dit de echte schapen, ze hebben niet een echte mening klaarblijkelijk. Een klein deel verzet zich actief. Terug naar de mondkapjes. Eind 2020 werden ze een tijd dringend geadviseerd, toen liep naar schatting 25-30% van de mensen in de supermarkt met een mondkapje op. Toen ze verplicht werden, ging het direct naar 99%, toen de plicht eraf ging, bleef alleen een heel kleine, bange groep over die ze zijn blijven dragen. De kleine groep dissidenten is echter groter dan die 1%. Dat zie ik ook in mijn omgeving. Een deel van de dissidenten gaat over tot bestellen via internet of gaat minder vaak naar de winkel. Zelf ga ik nog om de week in plaats van iedere week. Overigens merk ik deze ronde dat ik er minder moeite mee heb om als enige zonder mondkapje in de winkel rond te lopen, ik ervaar er minder stress bij dan tijdens de vorige ‘plichtperiode’. En ik ga dus ook weer vaker voor wat kleine dingen tussendoor. 

De zin ‘het virus blijft voorlopig nog onder ons’ wordt al veel langer geuit en nu snap ik waarom. We moeten ons leven drastisch gaan aanpassen. Ook hier weer een probleem, ‘we willen van die lockdowns af toch?’, en een oplossing waar mensen actief aan mee kunnen werken. Je zou bijna denken dat we iets te zeggen hebben over hoe onze levens eruit gaan zien. Onder het mom van inspraak worden we in een totalitair regime gerommeld. In de totalitaire staat is de heersende ideologie de enige weg naar een betere toekomst. De staat heeft bijna volledige controle over het dagelijks leven van de burgers, in alle opzichten, tot in de haarvaten dus. De heersende ideologie is in dit geval dat alles ondergeschikt gemaakt wordt aan het gevaar van corona en dat we alles, onze vrijheden, sociale contacten, privacy, werk, verenigingsleven, gezondheid en rechten als reizen en de integriteit van je eigen lichaam opgeven. Aan de staat, in ruil voor veiligheid. 

Zoveel ‘gewone’ dingen zijn ons al afgepakt. Zomaar naar het buitenland reizen zit er niet meer in, de regels veranderen voortdurend, vaccinatiepaspoorten, testen. Door de lockdowns zijn vanzelfsprekendheden als even naar de winkel gaan voor een paar sokken ineens niet meer vanzelfsprekend. Het is ineens normaal om je gezicht voor de helft te bedekken, waardoor je letterlijk de mond gesnoerd wordt en je anoniem gemaakt wordt. Mensen laten zich injecteren met een pas ontwikkeld vaccin met ernstige bijwerkingen, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, om een paar maanden later nog een keer exact dezelfde injectie te halen omdat de eerste twee al niet meer werken. En dat, nu er een variant is waar de prikken niet tegen werken. En toch doet men het! Over een paar maanden gaat men waarschijnlijk de verwachte drie (!!) prikken halen die dan ontwikkeld zijn tegen de omicron-variant, die dan alweer een aantal keren gemuteerd is. Het blijft mosterd na de maaltijd, maar de massa trapt er kennelijk in (en Big Pharma rolt lachend over de grond). Een beetje dwang en drang helpt prima, dreigen dat evenementen met veel bezoekers anders niet kunnen, dreigen met lockdowns, dreigen met uitsluiting als je je niet laat prikken. En het waanidee bij mensen inbrengen dat je standaard gevaarlijk bent voor een ander, ook al voel je je gezond. Mensen laten zich graag twee, drie, vier, nog meer? keer per jaar inspuiten met een totaal onbekend serum in ruil voor toegang tot de maatschappij. De ultieme opoffering. Met opgestroopte mouw spoedt men zich naar de prikstraat: ‘Kijk eens wat ik over heb voor de maatschappij, voor de ander! Kijk mij een deugmens zijn.’ Het is ook al heel normaal dat je, volledig geprikt en wel, toch nog naar een teststraat rent als je een snotneus hebt. 

En los van de prikken moet nu ons hele leven op de schop. Kortere zomervakantie, langere wintervakantie, grote evenementen in de zomer, in de winter standaard in een soort van lockdown, mondkapjes het hele jaar door. Maar we mogen meedenken en actief meedoen, goh, wat geweldig. Wat Mattias Desmet ook zei en wat ik heel belangrijk vind: De massa bevindt zich eigenlijk in een staat van hypnose, hypnose door de regering. Zo lang de dissidente stemmen zich uit blijven spreken, zal die hypnose niet maximaal diep, niet volledig kunnen worden. Bij een dictatuur bijvoorbeeld, kan het voor dissidenten beter zijn om ondergronds te gaan. Een dictatuur verdraagt geen tegenstemmen. Zolang dissidenten zich uit blijven spreken, zal de totalitaire staat geen dictatuur worden. Ook de mensen die onderhevig zijn aan de staatshypnose, zijn zich er dan van bewust dat er mensen zijn met een andere mening. Dat is dus heel belangrijk, dat we ons uit blijven spreken. Dat we onze argumenten blijven uitdragen, dat we ons niet laten wegzetten als wappies of idioten. Blijf de wetenschap aanhalen, blijf je gezonde verstand gebruiken en laten zien, blijf je uitspreken over de waanzin die er heerst en geef het goede voorbeeld door geen mondkapjes te dragen en je niet te laten testen, en uiteraard niet te laten vaccineren. Wellicht raak je ergens een snaar, een stukje gezond verstand bij de ander dat dan ontwaakt of groeit of dat in ieder geval weer is aangesproken. Blijf de mensen wakker schudden. En vergeet niet: je bent niet alleen, we zijn met velen!