Leonie verveelt zich (S2-02)

Wat vooraf ging, lees je hier: Leonie gaat op vakantie

Bij aankomst had ze de stacaravan verkend: een slaapkamer met een tweepersoonsbed, een extra kamertje, een woonkamer met eethoek en keukentje. En gelukkig ook een klein badkamertje met een douche en toilet. Ze had haar tassen uitgepakt, kleding in de kast gelegd, haar boodschappen in de koelkast en de keukenkastjes en de vier boeken die ze in een optimistische bui had meegenomen, legde ze op de tafel neer. Vier boeken. Ze wilde niet het risico lopen dat als een boek haar tegenviel na tien bladzijden, ze zonder leesvoer kwam te zitten. Ze had een wandelingetje over het terrein van de camping gemaakt, had even met een boekje in de zon gezeten en ‘s avonds had ze een broodje gezond voor zichzelf gemaakt. Na nog wat lezen en rondhangen op internet was ze redelijk vroeg haar bed in gegaan in de hoop dat ze lekker zou uitslapen. Dat viel een beetje tegen. Het bed was vreemd, de geluiden buiten waren anders en dus zat Leonie om half acht alweer op de bank. Ze besloot tot een uitgebreid ontbijt. Ze had al gezien dat de campingwinkel ‘s morgens verse broodjes had en dus toog ze in haar joggingbroek naar de winkel. Het was er rustig. Ze deed twee croissantjes en een zacht wit bolletje in een zakje, rekende af en liep terug naar haar stacaravan.

Een kwartier later zat ze in de tuin met haar verse broodjes, roomboter, een gekookt eitje, hazelnootpasta, een kop koffie en een glaasje sinaasappelsap. Zo, dit was nog eens verwennerij!

Toen de ontbijtboel weer was opgeruimd begon Leonie zich wat onrustig te voelen. Het was wel saai zo! Er gebeurde niets, ze had niets te doen en lezen, dat hou je ook niet een hele dag vol. Was dit wel zo’n goed besluit geweest? Ze wilde haar kinderen appen, maar besloot dat toch niet te doen. Nee, die waren met Erik op vakantie, laat ze maar even lekker genieten en een beetje loskomen van haar. Ze wilde ze niet teveel storen. Uiteindelijk stuurde ze Judith een foto van zichzelf in de tuinstoel met haar zonnebril op. Ze besloot hem ook door te sturen naar Dagmar en Alexander. Ze had haar familie verteld dat ze een weekje in de stacaravan van haar collega zat, maar haar broer was het kennelijk vergeten. Hij stuurde haar een appje: ‘hey zus, vakantie? Waar zit je eigenlijk?’ Ze grinnikte. ‘Nou, als je uit je zolderraam kijkt, kun je me misschien wel zien!’ Dat was niet helemaal waar, maar ze was wel dichtbij de woonplaats van Alexander en zijn gezin. Alexander appte al terug. ‘Ik zie geen tent in mijn tuin staan anders!’ ‘Ongeveer 10 kilometer bij je vandaan’, antwoordde ze hem.

Hoe het verder gaat, lees je hier: Leonie mijmert in de avondzon