Mijn vader gaf de verkeerde naam op bij de burgerlijke stand

Ja, echt waar. Mijn vader heeft mij met de verkeerde naam aangegeven bij de burgerlijke stand na mijn geboorte!

Tijdens de zwangerschap hadden mijn ouders, en vermoedelijk vooral mijn moeder, bedacht dat ik Marjolein zou gaan heten. Dit nadat ook de naam Linda was gepasseerd. Linda, omdat mijn oma van moeders kant reeds was overleden, vijf jaar voor mijn geboorte. Zij heette Ida en mijn moeder speelde met de gedachte mij te vernoemen, maar Ida vond ze te confronterend. In de naam Linda zit de naam Ida verborgen, dus die naam is wel in de vergadering geweest. Ik vind het prima dat het die naam niet is geworden, al vind ik het echt geen lelijke naam. Marjolein vind ik gewoon mooier, en beter bij mij passen, maar dat kan ook komen omdat ik al mijn hele leven zo heet!

Maargoed, Marjolein dus. Mijn moeder had de geboortekaartjes geregeld en vast doorgegeven dat, als het een meisje zou worden, ze Marjolein zou heten. (Voor een jongen hadden ze Olaf bedacht, ik heb altijd gezegd dat dat de reden was dat ik geen jongen ben geworden! Grappig dat de naam nu, door de sneeuwpop in Frozen, weer populair is). Kennelijk was over de schrijfwijze niet gesproken en dus toog mijn vader na mijn geboorte naar het gemeentehuis om zijn eerstgeboren kind aan te geven. De ambtenaar van de burgerlijke stand stelde mijn vader de vraag of de naam met een korte of een lange ij gespeld moest gaan worden. Mobieltjes waren er nog niet natuurlijk, dus mijn vader antwoordde: “doe maar een lange”. En zo geschiedde… Mij werd verteld dat ik dus altijd nog kon kiezen voor die lange ij, maar dat heb ik nooit gedaan. Ik vind dat mijn naam geschreven hoort te worden met een korte ‘ei’, dat staat liever, zachter. Ofzo. Of ik was er gewoon al zo aan gewend dat ik het niet meer wilde aanpassen.

Maargoed, soms is het lastig en moet ik alert zijn. Op alle officiële papieren staat mijn naam immers met een lange IJ vermeld en ook met vliegtickets boeken moet je oppassen, het kost een boel geld om het te laten omboeken, alleen omdat ik de verkeerde IJ zou hebben doorgegeven! Gelukkig is dat nooit gebeurd.

Na de geboorte van mijn zusje, Yvonne, heeft mijn moeder mijn vader een briefje mee gegeven met hoe de naam gespeld diende te worden, anders had ze weleens Ivonne kunnen heten, vrees ik.

Het verhaal stopt hier trouwens nog niet. Mijn vader is er één van een drieling en zijn beide drielingbroers hebben dezelfde fout gemaakt! Mijn nichtje Jacqueline staat officieel vermeld als Jaqueline en mijn nichtje Natascha had eigenlijk Natasja moeten heten! Zo zie je maar, je bent een drieling of niet!

(Visited 194 times, 1 visits today)

4 reacties

  1. hier moet ik wel om lachen hoor. Maar idd je moet bij officiële dingen oppassen.
    Ik weet nog toen mijn dochter geboren was ze Angélique mijn moeder haar naam op haar schrijfblok had staan. Toen schreven we nog brieven hé wij woonden in Duitsland. Vond ik ook zo leuk toen ik dat zag.

    1. Ik moet er altijd wel op letten, ja. Je hebt het niet dagelijks aan de hand. Toen ik na jaren weer eens ging vliegen dacht ik er net op tijd aan. Je moet een ticket gewoon laten wijzigen en dat kost zomaar een paar honderd Euro als je pech hebt. Alleen door die lange ij…

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *