Sissi, keizerin van Oostenrijk

De geschiedenis van Sissi, de keizerin van Oostenrijk, is bij de meeste van ons wel min of meer bekend dankzij de films waarin Romy Schneider de hoofdrol vertolkt. Het eerste deel van deze filmserie dateert al ui 1956! Ze worden bijna ieder jaar nog wel uitgezonden, vaak rond kerst en mijn vader kijkt er nog altijd graag naar. Ik vond ze vroeger ook geweldig! De prachtige jurken en ingewikkelde kapsels en het leven van die tijd, dat je gewoon uitgehuwelijkt werd in die kringen, het fascineerde me. De film is, uiteraard, gebaseerd op het leven van keizerin Elisabeth, die door haar familie Sisi werd genoemd en die inderdaad haar moeder en zus vergezelde op een reis naar haar volle neef (!), met de bedoeling dat hij met haar zus Helene, Nene, zou trouwen. De prins viel voor de piepjonge Sisi. Zij was pas 15 jaar, hij bijna 23. Een sprookje was geboren.

Sisi werd geboren op 24 december 1837 in München als hertogin van, en prinses in Beieren. Haar vader was Maximiliaan Jozef, hertog in Beieren en haar moeder was zijn achternicht, Ludovika, prinses van Beieren. Op 24 april 1854 trouwt het stel in Wenen. Waar haar vader en moeder achterneef en -nicht zijn, zijn Sisi en Franz Josef I volle neef en nicht! Hun moeders zijn zussen. Keizerin Maria Theresia is de betovergrootmoeder van Franz Josef.

Van het begin af aan heeft ze moeite met de hofetiquette en het gebemoei van haar schoonmoeder met de opvoeding van haar kinderen. In korte tijd krijgt ze drie kinderen: Sophie, vernoemd naar schoonmoeder op 5 maart 1856 en een jaar later op 12 juli 1857 Gisela. Dochter Sophie overlijdt in mei 1857 aan vermoedelijk buiktyfus. Elisabeth raakt hierdoor langdurig depressief. Een jaar later, op 21 augustus 1858 wordt zoon Rudolf geboren. Elisabeth is dan pas twintig jaar.

Om het hof en haar schoonmoeder zoveel mogelijk te ontvluchten, reist Elisabeth veel. Als ze er achter komt dat haar jonge zoon een zware militaire opvoeding krijgt, trekt ze aan de bel en haar man gaat overstag en past de opvoeding aan. Haar toch al niet geweldige band met haar schoonmoeder verslechtert hierdoor. Rudolf echter, zou zijn moeder levenslang dankbaar zijn voor deze ingreep.

Het schijnt dat vooral door toedoen van Elisabeth de toenadering tot Hongarije kon worden gevonden, waardoor de landen een dubbelmonarchie werden. Op 8 juni 1867 werden Elisabeth en haar man tot koning en koningin van Hongarije gekroond. Een klein jaar later, op 22 april 1868, wordt in Boedapest het vierde kind van het koningspaar geboren, Marie Valerie. Zij was het eerste koningskind in eeuwen dat in Hongarije geboren werd. Marie Valerie was het lievelingskind van Elisabeth, ook omdat haar schoonmoeder zich zo had bemoeid met de opvoeding van haar eerste drie kinderen. Marie Valerie groeide grotendeels op in Hongarije.

Elisabeth was erg met haar uiterlijk bezig, ze sportte en was erg slank. Met haar 1,72 meter lengte woog ze vaak maar tussen de 45 en 50 kilo. Toen ze ouder werd, vond ze zichzelf niet mooi genoeg meer en verbood ze dat er foto’s van haar gemaakt zouden worden, zodat ze herinnerd zou blijven als jong en mooi. Ook verstopte ze zich achter waaiers en voiles. Ze was veel op reis, of meer nog, op de vlucht voor het hofleven in Wenen en had aanleg voor psychische problemen.

In 1889 pleegt haar zoon Rudolf op 30-jarige leeftijd zelfmoord, na eerst zijn maîtresse te hebben vermoord. Elisabeth valt terug in een depressie en draag vanaf dat moment alleen nog maar zwarte kleding en ontdoet zich van al haar sieraden. Ze is er zelfs niet bij als haar zoon wordt bijgezet in de Kaisergruft, maar bezoekt het graf een aantal dagen later. Het reizen gaat door, ze arriveert zelfs meerdere keren onaangekondigd aan buitenlandse hoven.

Op 10 september 1898 wordt Elisabeth in Genève met behulp van een vijl doodgestoken door de Italiaanse anarchist Luigi Lucheni. Nadat ze door de vijl in haar hart was gestoken, stond ze nog op, fatsoeneerde haar kapsel en liep 100 meter naar de boot die voor haar gereed lag, maar daar zakte ze in elkaar. Uitwendig had ze slechts een kleine wond, maar ze was gestoken in het hart en het hartzakje en overleed aan een inwendige bloeding. Elisabeth werd 60 jaar en werd op 17 september 1898 bijgezet in de Kapuzinergruft in Wenen.

Door de films uit de jaren ’50 is ze een bijna mythische figuur geworden, maar het leven van Elisabeth ging niet over rozen. Ze kon moeilijk wennen aan het leven in Wenen en was erg gevoelig voor depressies. De films betekenden ook een directe sterrenstatus van Romy Schneider, een tot dat moment onbekende actrice. Ook Romy Schneider heeft een tragisch leven geleid, het lijkt dus bijna wel of ze haar lot op die manier aan dat van Sissi verbond.

(Visited 303 times, 1 visits today)

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *