Week 29 – Baargoud

Dinsdag

De grote babydeken die dochter aan het breien is, is af! En waar ik dacht dat ze een stukje zou breien en daarna zou vragen of ik het af wilde maken, heeft ze helemaal de smaak te pakken en is er wol gekocht voor twee extra dekentjes: eentje voor in de wieg en eentje voor in de kinderwagen. Steken opzetten is alleen nog wat lastig, dus daarvoor kwam ze afgelopen weekend even langs. Voor beide dekentjes heb ik steken opgezet, dus ze kan weer verder breien. Leuk is dat, dat ze de smaak te pakken heeft gekregen, wie weet wat ze allemaal nog meer gaat breien. 

Wat betreft de rhesusfactor is er ook goed nieuws: baby heeft ook een negatieve rhesusfactor, hij heeft dezelfde bloedgroep als zijn moeder. Dat is mooi. Wel knap dat ze tegenwoordig dus uit het bloed van de moeder het bloed, en dus de bloedgroep, van baby kunnen destilleren. Vroeger kon dat niet. Mijn collega heeft ook rhesus-negatief bloed en kreeg in en na haar zwangerschappen gewoon de anti-D prik. 

De plannen voor wat voor babyspulletjes ik zelf ga maken, hebben ook meer vorm gekregen. Het worden in ieder geval babyjasjes van teddystof. Dochter wil graag zo’n jasje voor baby. Ik heb een patroon gekocht en ga aanstaande zaterdag op de stoffenmarkt stoffen inslaan en dan een aantal van die jasjes maken. Ik vind dat wel een leuk werkje. Ik heb nog wat andere plannen, maar die ga ik nog niet openbaren, aangezien dat ook in de tien-dagen-doos komt en ik nog niet wil verklappen wat het is. 

Afgelopen weekend heb ik bij de juwelier een gouden jongenskopje besteld voor aan mijn bedelarmband. Die knoop is dus ook doorgehakt. Als hij straks geboren is, moet ik er even langs om de armband in te leveren zodat het kopje gegraveerd kan worden en aan de armband bevestigd wordt. Dan prijkt er naast mijn eigen kinderkopje, de armband is namelijk van mijn moeder geweest, het kopje van mijn kleinzoon. Zo zijn er vier generaties verbonden. Mijn moeder, die de armband kreeg toen ik geboren werd, ik als huidige eigenaar van de armband en met een kinderkopje met mijn naam en geboortedatum, en dan het kinderkopje met de naam en geboortedatum van mijn kleinzoon. En natuurlijk de tussenliggende schakel, mijn dochter. Ik heb destijds, bij de geboorte van dochter, een drie-in-één ring gekregen, in drie kleuren goud. In elke ring is de naam en geboortedatum van één van mijn drie kinderen gegraveerd. Tegenwoordig wordt zo’n kado wel ‘baargoud’ genoemd, wat een vreselijke term is dat! In het Engels is het nog erger, daar heet het ‘push present’. Alsof je betaald moet worden voor je diensten. Het doet veel af aan het liefdevolle gebaar en de levenslange waarde dat zo’n sieraad vertegenwoordigt.