dit blog is geschreven in de zomer van 2019 en ligt ten grondslag aan het moestuinvirus dat mij te pakken kreeg.
Courgettes, af en toe gebruikte ik ze weleens in Aziatische gerechten ofzo, een beetje als opvulling. Ik vond ze niet heel bijzonder eigenlijk. Nu we ons eigen tuintje hebben waarin we een tomatenplant hebben en wat aardbeien, bedacht ik ineens dat ik nog zakjes zaadjes had liggen van paprika en courgette.
Hoog tijd om me eens te verdiepen in de courgette, want ik was altijd wel bezig met appelboompjes, aardbeien enzo, maar een courgette, ik wist eigenlijk niet hoe die groeide. Ik had me zo voorgesteld dat er een bloem in onze plant zou komen en dat daar één courgette uit zou groeien. Het bleek anders. De courgetteplant maakt mannelijke en vrouwelijke bloemen, de mannelijke bloemen staan op een steeltje, zie op de foto de rechterbloem, en de vrouwelijke bloem staat op een wat breder steeltje, dit is eigenlijk al een klein courgetje in wording. De bloemen gaan bloeien, dit zijn gele eetbare bloemen en moeten dan bestoven worden, daarna kan zich in enkele dagen een courgette ontwikkelen! Courgette zijn het lekkerst als ze 15 tot 20 cm lang zijn, je kunt daar ook courgetti van maken, spaghetti sliertjes. De grote courgettes zijn eigenlijk alleen nog lekker in de soep. Oké, ik heb zo’n beetje de grootste courgette gekocht die op het tafeltje lag, courgettesoep dus!
Courgettesoep maken is heel simpel: bak een ui en een paar teentjes knoflook samen met de in stukken gesneden courgette(s) in een wok. Zet water op met een bouillonblokje en gooi alles bij elkaar. even laten koken, staafmixer erop en wat kookroom, of andere room erdoorheen, klaar! Ik had nog nooit courgettesoep gegeten, maar jeetje, dit is echt lekker!! Ik zit nu dus met smart te wachten tot onze eigen planten gaan produceren. De bovenstaande foto is van gisteravond, de bloemen zitten er dus aan te komen en één plant kan in een seizoen in principe wel tot dertig (!!) courgettes geven. Nu hebben we er twee, maar ik heb ze wel behoorlijk aan de late kant gezaaid, dus dertig zullen het er niet meer worden. In afwachting van onze eigen oogst heb ik vanochtend bij het tafeltje langs de weg nog maar een keer zo’n monstercourgette ingeslagen. Morgen dus weer courgettesoep!