In den beginne… de lezing van Bram Vermeulen

Ik kreeg afgelopen week de RVU uitzending ‘In den Beginne’ van Bram Vermeulen uit 2003 onder ogen, wat een indrukwekkende uitzending was dat! Ik had hem nooit eerder gezien, en ik vind het verhaal en de uitleg fascinerend en wil deze graag met jullie delen. Bram Vermeulen had het boek ‘De Twaalfde Planeet’ van Zacheria Sitchin gelezen en voelde de drang hierover een uitzending te maken.

Het boek van Sitchin gaat over het scheppingsverhaal, hoe de mens is ontstaan, de theorie waar wij ons hele bestaan op gebouwd hebben. Er zijn verschillende verklaringen voor onze oorsprong. Je hebt de oersoep, de evolutietheorie, onze afstamming van de apen en dan is er natuurlijk de bijbel, waar wij gecreëerd worden door God. Bij Sitchin gaat het allemaal net een beetje anders, alhoewel het aan beide theorieën raakt. 

Vooraf: de evolutietheorie, daar zijn een aantal missing links, zoals dat de mens te snel ontstaan zou zijn uit de aap, bovendien bestaan de apen ook nog, dus zijn wij daar niet UIT ontstaan, maar zouden we daarnaast ontstaan zijn. De bijbel, Vermeulen vertelt dat hij die verhalen vooral overdrachtelijk zag, dus niet letterlijk, en zo denk en dacht ik ook. Dan heb je nog mythen, wat feitelijk waar gebeurde verhalen zijn die over de tijd zijn heen getild. Bepaalde kenmerken worden dus naar symbolen omgezet zodat het verhaal door de tijd heen herkenbaar blijft. Je her-kent alleen dat wat je al weet of kent, tenslotte. Sitchin heeft de Soemerische kleitabletten onderzocht, die vertellen hoe de mens ontstond. Dat verhaal heeft veel parallellen met de bijbel, alleen zijn daar wat vertaalfouten gemaakt en zijn er ook opzettelijk veranderingen aangebracht door de kerk. Ook heeft het parallellen met de mythen waar we mee zijn opgegroeid, reuzen e.d.

Het verhaal

Volgens de kleitabletten kwamen de Anunnaki naar de Aarde, zij waren ruimtevaarders. Zij kwamen van de planeet Niburu (of planet X, of ’the big one’, de 12de planeet) en waren op zoek naar goud om een schild om hun planeet te maken. De bijbel spreekt van reuzen op aarde, van goden die op de aarde wandelden, van ‘zij die afdaalden’. De eerste groep kwam hier 450.000 jaar geleden, zij pleegden landbouw, bouwden witte steden en werkten in de mijnen om het goud te delven. Dit was in Zimbabwe, waar ook daadwerkelijk resten van mijnbouw zijn teruggevonden. Voor de hoog ontwikkelde Anunnaki was dit saai werk, ook al werkte natuurlijk de lagere klasse Anunnaki in de mijnen. Dan waren er ook de hogere Anunnaki, de ‘goden’. Anu was de leider, en hij had twee zonen, Enki en Enlil. Enki was een weterschapper, die heerste over de bovenwereld, het noordelijk halfrond. Hij was ook de heer van het water en had tussen de Eufraat en de Tigris, ons bijbelse paradijs, zijn ‘woonplaats’. Hij hield van drank en vrouwen en was dus niet zo’n goed bestuurder. Zijn broer Enlil kreeg toen dit gebied toebedeeld en woonde daar met 300 Anunnaki en Enki werd de baas van de onderwereld, Afrika, waar de mijnbouw plaatsvond, samen met 600 Anunnaki. De 600 Anunnaki in Afrika kwamen in opstand, zij vonden het werk saai en zwaar. De raad van 12 hoge Anunnaki, waaronder uiteraard Anu, kwam bijeen om een oplossing te vinden. De oplossing wordt gevonden in een werkras. Enki, de wetenschapper, mag een werkras ontwikkelen om het werk te doen (de bijbel zegt: de mens is gemaakt om de heer (god) te dienen). Hij had al eens wat geëxperimenteerd met verschillende diersoorten, zo had hij leeuwen met een soort mensenkop gemaakt, paarden met een apenlijf en tweekoppige bokken, eigenlijk dus onze mythologische wezens! Ninti, zijn vrouw, helpt hem. Ninti betekent heerseres over leven. Het symbool van Enki zijn twee in elkaar gedraaide slangen (de slang uit het paradijs en ook het teken van DNA). Het werkras wordt gemaakt naar hun eigen gelijkenis (God creëerde de mens naar zijn beeld en de bijbel spreekt ook van goden die paarden met mensendochters). Volgens de kleitabletten namen zij een eicel van een aap, sperma van een Anunnakiman en brachten dat in bij een Anunnakivrouw die een Adapa, een aardling, Adam, voortbracht. Dit ras was echter ontvruchtbaar, leefde kort, dus de Anunnakivrouwen moesten als draagmoeder steeds nieuwe aardlingen voortbrengen en kwamen hiertegen op den duur ook in opstand. Enki en Ninti brengen verbeteringen aan. De kleitabletten verhalen van een operatie die Enki uitvoert. Hij neemt een bot uit de aardling/Adam. Volgens de bijbel wordt de vrouw gecreëert uit de rib van de man. Echter, gaat het hier om een beenmergtransplantatie, dus niet de rib, maar wat erin zit! Dit wordt gedaan om de weerstand van de vrouw tegen het sperma van de man weg te nemen, en zie daar, het lukt en de vrouw is vruchtbaar! Het werkras kan zichzelf voortplanten. 

Via mitochondriaal DNA kunnen we tegenwoordig de vrouwelijke lijn terugvinden, wat ook gedaan wordt bij stamboomonderzoek. Echter komen we niet verder dan 40.000 jaar geleden, toen er in Zimbabwe een vrouw leefde waar wij allemaal van af lijken te stammen, zij wordt ‘black Eve’ genoemd, Eva, de moeder van alle mensen. Zij zou dus de vrouw zijn die door Enki vruchtbaar is gemaakt. Het verhaal van het vruchtbaar worden is ook in de bijbel beschreven. Adam en Eva waren in het paradijs en aten de appel van de boom der kennis van goed en kwaad. Kennis is een woord dat in de bijbel gebruikt wordt om vruchtbaarheid aan te geven. Adam kreeg kennis aan Eva en zij baarde hem een zoon. De boom der kennis, de appelboom, waar een appel, de vrucht, staat voor vruchtbaarheid is dus een andere vertaling van diezelfde kleitabletten. Eva at de appel, Eva werd vruchtbaar. De slang, Enki dus, vertelde dat ze die appel rustig konden eten, hij zette daartoe aan. Maar god was boos dat ze die appel hadden gegeten, hoe zit dat dan? Alle Anunnaki waren de goden, de heren, de heren god, Anu was een god, Enki en Enlil ook en nog veel meer. De kerk echter, heeft alle goden samengevoegd tot één god, de here god, om de boel beter in de hand te houden en dus was er één god, die boos was, maar ook alle andere eigenschappen van alle andere goden in zich had, een onberekenbare god dus. De boze god was de broer van Enki, Enlil, die tegen het experiment was om het werkras vruchtbaar te krijgen, omdat hij bang was dat er veel te veel zouden komen en zie hier, hij kreeg gelijk. Enlil is de god die het werkras het paradijs uitstuurt, hij is bang dat de mens net zo oud wordt als zij worden. Dit is de zondeval, een juk waar wij nog eeuwen onder gebukt liepen en waar we dus part noch deel aan hebben. 

Ik vind dit alles een zeer interessante invalshoek, zeker omdat het van de originele kleitabletten is vertaald. De goden zouden hebben bestaan, dat waren de Anunnaki en zij maakten een werkras om hen te dienen, zoals in de bijbel staat dat de mens gemaakt is om god te dienen, alleen is dat wat anders vertaald, daar is macht bij gekomen, de mens moest de kerk dienen. Het goede nieuws is dat we voor de helft zouden zijn ontstaan uit deze goden, wij zijn dan dus onze eigen god. Deze goden kwamen van een andere planeet en als je die wetenschap even op je in laat werken… 

Hier vind je de link naar de uitzending op Het Andere Nieuws.