Eerder schreef ik over het leven van Elisabeth, die keizerin van Oostenrijk en koningin van Hongarije werd. Zij trouwde op 16-jarige leeftijd met keizer Franz Joseph van Oostenrijk. Zij leerden elkaar kennen toen Sissi op haar vijftiende haar moeder en oudere zus Helene vergezelde bij een bezoek aan hun neef Franz Josef, waarbij het de bedoeling was een huwelijk tot stand te brengen tussen Franz Josef en Helene. Franz Joseph viel voor het jongere zusje van Helene. Wat is er daarna van Helene geworden?
Dit soort huwelijken werden al lang van tevoren gearrangeerd, of in ieder geval de plannen ervoor. De moeders van Helene en Franz Joseph waren zussen, de kans is dus groot dat Helene al min of meer haar hele leven voorbestemd was om keizerin van Oostenrijk te worden. Helene werd op 4 april 1834 geboren als Helene Caroline Therese. Op haar 19-de begon de reis naar Oostenrijk, voor de 23ste verjaardag van haar aanstaande man en toen viel hij voor het jongere zusje, dat pas 15 was! Dat moet een enorme teleurstelling geweest zijn! Toch ging het nooit ten koste van de band die ze had met haar zus. Na terugkomst trok ze zich helemaal terug op slot Possenhofen en hield zich bezig met religie. Ze zette zich in voor de armen, wat haar erg geliefd maakte.
Ondertussen ging Néné’s moeder door met het zoeken naar een geschikte huwelijkskandidaat. Die werd gevonden in de bevriende familie van Von Thurn und Taxis. Dus werd de familie uitgenodigd voor de jacht en zorgde Ludovika, Helene’s moeder ervoor dat er daarna wat te eten viel. Helene was daar uiteraard bij aanwezig. Het plan werkte en de twee werden verliefd op elkaar. Maximilian gaf aan te willen trouwen met Helene. En zo geschiedde. Op 24 augustus 1858 traden ze in het huwelijk. Zus Elisabeth was daarbij niet aanwezig, zij was enkele dagen daarvoor bevallen van haar derde kind en eerste zoon, Rudolf.
Helene bleef sociaal heel actief en zette zich in voor de armen. De echtelieden hadden een relatief goed huwelijk dat bekroond werd met de geboorte van vier kinderen, twee jongens en twee meisjes. Ze hadden echter allen een broze gezondheid. Een paar weken na de geboorte van de jongste zoon, overleed Helene’s man aan een nierziekte. Toen haar schoonvader voelde dat zijn einde naderde, wijdde hij Helene in in de regeringszaken. Toen hij overleed was haar oudste zoon nog minderjarig en werd Helene het hoofd van de familie tot haar zoon meerderjarig was. Deze zoon, Maximilian, had een zwak hart en overleed voor zijn 23ste jaar in 1885, waarna Helene wederom voogd werd, voor haar jongste zoon. In 1881 was Helene’s dochter Elisabeth overleden op 20-jarige leeftijd, in de nacht na de geboorte van haar derde kind. In 1888 werd haar jongste zoon Albert meerderjarig en nam hij het stokje van zijn moeder over. Helene kon het wat rustiger aan gaan doen.
In 1890 werd Helene ernstig ziek. Elisabeth werd ingelicht en spoedde zich naar haar zus. De zussen communiceerden in het Engels en Elisabeth’s jongste dochter heeft in haar memoires geschreven over dit laatste bezoek van de zussen. Nadat Helene overleden was, werd ze bijgezet in het graf van de familie Von Thurn und Taxis. Haar hele familie was bij de plechtigheid, behalve haar zwager, de man van Elisabeth. De man die ze eigenlijk zou hebben getrouwd was er niet bij om haar de laatste eer te bewijzen.