De levensboom, ik vind het een prachtig symbool. Een aantal jaren geleden kocht ik een zilveren hangertje van een levensboom en die draag ik heel veel. Van mijn kinderen kreeg ik er voor moederdag ook nog eentje, deze heeft groene steentjes her en der verspreid in de boom. In Zuid-Frankrijk heb ik er ook nog eentje gekocht van ijzerdraad waarbij de takken zijn gevuld met verschillende kleuren edelsteentjes.
De levensboom vertelt het verhaal van je leven. Ieder zijn boom is weer anders. Als je geluk hebt, heeft je boom een stevige stam die door middel van sterke wortels stevig is verankerd in de grond. Daarop kun je dan zelf weer verder bouwen. Je stam groeit en je takken groeien. Sommige takken groeien mooi recht en krijgen zijtakken, wat je kunt zien als de weergave van een vruchtbare relatie. Een relatie die jou persoonlijk iets brengt, of die letterlijk iets brengt in de vorm van nieuwe mensen, kinderen. Er zijn ook takken die minder mooi groeien of zelfs stoppen met groeien. Een beëindigde relatie bijvoorbeeld, zou je kunnen zien als een tak die niet verder groeit. Hopelijk blijft die tak nog wel bladeren en wellicht zelfs bloemetje voortbrengen, hou je dus de herinneringen levend en kijk je er op een goede manier op terug. Andere takken/relaties zou je misschien het liefst weg willen snoeien of misschien is er ergens een tak afgebroken, verbrak iemand het contact of werd iemand wellicht uit het leven weggerukt.
Mijn boom heeft een stevige stam en veel wortels. De wortels zie ik als de voorouders. Aangezien ik ook stamboomonderzoek doe, is een deel van mijn wortels niet in donkere aarde gehuld, maar weet ik een beetje hoe ze eruit zien. Stamboomonderzoek is ook een mooi woord in dezen, stamboom-onderzoek. Misschien zou het zelfs beter zijn het wortelonderzoek te noemen!
Maargoed, terug naar mijn boom… Ik heb twee relaties achter de rug, eentje heeft mij drie prachtige kinderen gebracht en de andere persoonlijke groei. De derde relatie, daar zit ik nu in en die tak is de ruim twee jaar dat we samen zijn heel hard gegroeid, heeft prachtige frisse blaadjes en zit vol bloemen! De tak van mijn eerste relatie is aan het einde helaas afgebroken, maar maakt gelukkig nog wel bladeren. De drie zijtakken, in de vorm van mijn kinderen, groeien en bloeien!
De tak van mijn moeder is helaas vorig jaar gestopt met groeien, er komen geen nieuwe herinneringen meer bij. Maar het is en het blijft een prachtige tak met de mooiste bloemen, waar witte vlinders dwarrelen.
Ik heb mij al vaker voorgenomen om mijn boom eens te proberen op papier te krijgen. Daar ben ik nog niet concreet aan toegekomen. Tekenen is niet echt een talent van mij en bij mij moeten de feiten dan allemaal kloppen. Hoe ga ik die takken en zijtakken in kaart brengen? Het zal in ieder geval een beukenboom worden, die heeft zo’n mooi takkenstelsel. Ik wil wel bloemetjes in mijn boom, ik vind vooral die van de Japanse Kers erg mooi, dus het wordt een mooie combinatieboom! Misschien is het beter mijn boom in mijn gedachten te laten, ik ben bang dat het alleen maar zal tegenvallen als ik hem echt probeer op papier te krijgen.
De levensboom is voor mij het alomvattende verhaal van je leven, alles is erin terug te vinden, ieder jaar, iedere dag, iedereen die je lief is of is geweest. Als het goed is, groeit hij omhoog, naar het licht toe, de toekomst in, waar nieuwe takken, zijtakken, bladeren en bloemetjes zullen groeien. Dat het maar een oude, maar gezonde boom mag worden, die altijd gericht blijft op het licht en zal stralen in de vorm van de bloemen die hij op zijn takken draagt. De blaadjes zullen in de loop der jaren wellicht wat herfstiger worden, maar hopelijk blijft hij altijd bloeien.
Mooi artikel Marjolein!