In verschillende winkels hebben mijn dochter en ik gekeken naar de IJslandse truien. De goedkoopste was rond de honderd Euro, de duurste over de tweehonderd. Ze schijnen erg warm te zijn en de typische motieven rond de hals zijn prachtig. Toch hebben we geen trui gekocht. De prijs en het feit dat ik hem in Nederland nauwelijks zou dragen waren de redenen. In IJsland worden ze veel gedragen. In het farmhotel liepen een paar van de boeren erin, zonder jas erover en natuurlijk zie je er veel toeristen in. Soms kun je zo’n trui kopen met een labeltje eraan waarop de naam van de breister vermeld staat. Want ze worden in principe met de hand gebreid. In verschillende winkels heb ik ook vrouwen achter de kassa zien zitten, terwijl ze een trui breiden. De wol kun je ook op veel plekken kopen. De truien voelen niet echt zacht aan, de wol is vrij stug. De schapen in IJsland zijn ook anders dan de schapen die wij kennen. Onze schapen hebben krullerig haar. De IJslandse schapen hebben gewoon lang haar, heel dik.
Mijn handen begonnen te jeuken. Breien doe ik met tussenpozen al mijn hele leven, maar truien breien heb ik al jaren geleden opgegeven. Omdat het gewoon heel veel werk is. Omdat het resultaat vaak tegenviel als hij eenmaal af was (na een winter breien ofzo). Toen mijn kinderen klein waren, heb ik voor hen nog wel truien gebreid. Daarna ben ik er jaren me gestopt totdat de sokkenrage kwam en ik sokken ging breien. Die overigens goed van pas kwamen in IJsland, heerlijk warm waren ze! Maar ook sokken brei ik al anderhalf jaar niet meer. Ik heb genoeg paren in dekast, maar ik heb ook nog een mand sokkenwol thuis.
In een winkeltje op het vliegveld van Keflavik lag de wol ook weer te lonken… zal ik toch? Duur was de wol niet, dus ik besloot op de valreep toch wat bolletjes mee te nemen, gewoon, voor kleine dingetjes ofzo. Inmiddels heb ik besloten dat het sloffen worden. Voor sokken vind ik de wol te dik en ik heb niet al te veel wol gekocht. Sloffen dus. Voor mij en mijn dochters. Lekker warm. Inmiddels heb ik al gezien dat de wol ook in Nederland gewoon te koop is. Binnenkort dus aan mijn voeten: sloffen van IJslandse wol.