Soms wordt je de vraag gesteld waar je vandaan komt. Ik merkte dat ik daar altijd een heel omslachtig antwoord op geef. Nu is de vraag waar je vandaan komt ook niet per se een eenvoudige vraag.
Want, wordt er bedoeld waar je nu woont? Waar je geboren bent? Voor mijn gevoel wordt er gevraagd naar waar je wortels liggen, in welke plaats je je thuis voelt. En daarom is de vraag voor mij kennelijk niet zo simpel te beantwoorden. Het viel me op rond onze verhuizing, je ontmoet nieuwe buren. En die stellen dan eenvoudig die vraag: “Waar komen jullie vandaan?” En wat antwoord ik eigenlijk? Ik zou heel eenvoudig kunnen zeggen: “Wij komen uit Loosdrecht”. Maar in Loosdrecht heb ik nooit ingeschreven gestaan. Ik woonde er wel, bij Marc, maar stond ingeschreven in Blaricum, in mijn eigen appartement. Maar in Blaricum heb ik me ook nooit echt thuis gevoeld, bovendien denkt iedereen direct aan grote villa’s, terwijl ik in een wijk van Blaricum woonde die tegen Huizen aan lag. In Blaricum-dorp kwam ik nooit. En dus zei ik dan altijd: “Ik woon in Blaricum, maar gewoon in een appartement hoor, geen villa”. In Huizen heb ik ook lang gewoond, tijdens mijn huwelijk, maar ook daar kom ik niet vandaan. Eigenlijk kom ik uit Baarn, daar ben ik geboren en opgegroeid, maar bedoelen mensen dat als ze je vragen waar je vandaan komt? Nee toch?
En dus zei ik zoiets als: “Wij komen nu uit Loosdrecht, maar officieel woon ik in Blaricum, en ik heb lang in Huizen gewoond en ben geboren in Baarn”. Hebben mensen daar iets aan? Nou nee. En waarom geef ik zo’n omslachtig antwoord? Ik heb daar eens over nagedacht.
Kennelijk voel ik met geen van deze woonplaatsen een dusdanige band dat ik het gevoel heb ‘er vandaan’ te komen. In Baarn woonde ik bijna twintig jaar, maar ik ben er dus ook al ruim dertig jaar weg. In Huizen woonde ik ook bijna twintig jaar, maar waarom voel ik daar dan niet die binding mee? Ik denk, en dat realiseer ik me eigenlijk nu pas, dat Huizen gevoelsmatig verbonden is met mijn huwelijk. Ik ben er door hem komen wonen en ik ging er weg toen we gingen scheiden en daarmee heb ik kennelijk ook afscheid genomen van Huizen als plaats waar ik me thuis voel. In Blaricum begon ik na mijn scheiding een nieuw leven. Het was een prima plek, maar ik heb er nooit een echte binding mee gehad. In Loosdrecht woonde ik bij Marc en voelde me daar eigenlijk prima thuis. Maar van Loosdrecht was bekend dat het tijdelijk zou zijn. We zouden daar niet blijven, het was vanaf het begin duidelijk dat we daar weg zouden gaan. Een huis kopen in Loosdrecht? Daar was onze portemonnee niet dik genoeg voor.
En dus werd het Amersfoort. Ik roep al steeds dat we hier nooit meer weggaan. Ik ga er dus van uit dat ik de rest van mijn leven in Amersfoort zal wonen. Kom ik dan nu uit Amersfoort? Nee. Voor ik een dusdanige binding met die stad zal hebben, zullen er nog wel wat jaren moeten passeren. Ons huis staat er, we wonen in Amersfoort en hopelijk zal het de woonplaats worden waar ik het grootste deel van mijn leven zal wonen. Het record ligt op ruim negentien jaar, in mijn geboorteplaats.
Ik ben me nu wel bewust van wat er voor mij achter deze vraag ligt, dus mocht mij nog eens gevraagd worden waar ik vandaan kom, dan zal ik simpelweg zeggen: “Ik woon in Amersfoort”. En hopelijk komt er een dag dat ik zonder na te denken zeg: “Ik kom uit Amersfoort”.