We mogen weer, maar willen we wel?

Het is dan zo ver: De QR code gaat de ijskast in. Voor zo lang het duurt natuurlijk en voor bepaalde gelegenheden komt er 1G voor terug. Maargoed, dingen die lang niet toegankelijk waren voor mensen die niet gevaccineerd zijn en zich niet willen laten testen, zijn weer toegankelijk: de horeca, de sportschool, musea. Ik vind het heerlijk om ergens te lunchen, een kop koffie met een stuk appeltaart te nuttigen, ‘s zomers op een terrasje, het is één van mijn hobby’s. Toch sta ik niet te springen om me weer in de horeca te vervoegen.

Is dat dwarsigheid? Het mocht zo lang niet, nu mag het en dus wil ik het niet? Is het doormokken over dingen die ons afgepakt zijn? Waarom geniet ik niet gewoon van deze, al dan niet tijdelijke, overwinning en ga ik het er even van nemen? Omdat de horeca zo’n ontzettend slappe ruggengraat had al die tijd? Ik heb zin om nu gewoon te zeggen: stik erin, ik ga nergens heen. Maar daar heb ik ook mezelf mee, want ik heb het wel gemist.

Toch denk ik dat er meer mensen zijn die er gevoelsmatig zo in staan. Testen heb ik nooit gedaan. Niet om naar een restaurant te mogen. Moet ik me laten vernederen om binnengelaten te worden? Nee, dank je. Ik blijf wel gewoon thuis. Ik ben ook niet wezen testen toen ik laatst ziek was. En ja, het was vast omicron, gezien de positieve testen in onze omgeving. Maar wat levert het me op als er een stickertje ‘omicron’ geplakt kon worden op mijn ziek-zijn? Dat herstelbewijs hoef ik niet, ik zou me doodschamen om ergens zo’n groen vinkje te laten zien! Bovendien is het groene vinkje eraf en het herstelbewijs maar een half jaar geldig. 

Waarom voel ik me hier zo over? Ik denk dat het hem in het feit zit dat wij, de wappies, ons de meeste zorgen gemaakt hebben om de horeca, ze hebben gesteund door de afhaalmaaltijden te kopen, totdat zij keihard ging controleren op het groene vinkje. Omdat de horeca meermaals geroepen heeft gewoon open te gaan en het dan toch weer niet deed. En ja, ik begrijp dat ze het heel zwaar hebben en dat ze bang zijn voor boetes. Ze hebben er niet om gevraagd om in de frontlinie gezet te worden, maar toch. Als zij vanaf het begin één front gevormd hadden, was het CTB allang van tafel. Dus om ze nu te steunen door er mijn geld uit te geven? Het voelt heel dubbel.

Natuurlijk zal ik wel naar de horeca gaan. Binnenkort lunchen met mijn dochter, altijd leuk. Toch zal ik er een vieze smaak bij hebben, een smaak die geen cappuccino of gebakje weg kan spoelen. Ik probeer het los te laten. We hebben ook nog kaartjes voor een concert dat is verzet naar eind maart. Deze kaartjes kochten we ruim voor corona zijn intrede deed en ik heb eigenlijk al die tijd gedacht dat we niet naar dat concert toe zouden kunnen. Misschien zou het nog een keer uitgesteld worden, wie weet helemaal geannuleerd. Met de komst van het CTB leek het helemaal ver weg, testen voor een concert? Nee dank je. Dan maar, in het ergste geval, honderd Euro down the drain, maar ik ga me niet laten vernederen met een stok in mijn hoofd om beloond te worden met toegang tot een concert. En nu blijkt dat bij evenementen met meer dan vijfhonderd mensen, maar met een vaste zitplaats, er geen testbewijs getoond hoeft te worden. Goh, voor het eerst komt het concert weer binnen bereik. Al is er voor die tijd nog een ‘weegmoment’ en verwacht ik half dat de Ziggo Dome zelf besluit gewoon iedereen te checken bij de ingang. We gaan het zien. Dan eerst toch maar eens een terrasje pikken en kijken hoe dat voelt. 

(Visited 480 times, 1 visits today)

8 reacties

  1. snap je helemaal
    denk er ook zo over
    Over een paar maanden komt het europese digitale paspoort en dan is onze vrijheid helemaal weg 🙁
    Maar wil ik nu naar een bioscoop, ergens eten of ergens spontaan een kop koffie halen…..ben er nog niet uit…zou graag weten welke horeca en andere zaken de QRpas niet controleerden.
    Daar wil ik dan wel graag naar toe om ze te steunen.

  2. Wij zijn bijde gepensioneerd en nog prik maagd.
    Zijn de terrasjes helemaal ontwent.
    Hebben een piknikset en een koffie apparaat op accu aan geschaft. Klapstoeltjes en tafeltje.
    Halen dan lekkere verse broodjes en of een stuk vlaai bij de bakker.
    Op een mooi plekje met uitzicht. (Limburg)
    Dit bevalt ons geweldig, en denken dat te blijven doen.
    Uit eten is veranderd in frietje, Chinees of pizza halen.
    Ook doen we vaker eenmossel avond.
    Is stukken goedkoper en bevalt uitstekend.
    Restaurant waarschijnlijk pas met verjaardag of trouw dag.
    We zijn zo gezegd helemaal af gekickt.

  3. Mijn gevoel is ook heel dubbel, ik ben volgende maand jarig, en een vriend van me neemt me mee uit eten, maar ik ga eerst op “keuze vrij bij mij” kijken, als het restaurant er niet tussen staat, dan wil ik daar niet gaan eten!
    Dus ga ik het daar met hem over hebben, en vragen om bij een ander restaurant te reserveren, anders ga ik niet met een lekker gevoel uit eten!

  4. Ik heb het speelkwartier genoemd. En wel om de volgende redenen:
    https://deeljenieuws.nl/news/het-speelkwartier-in-het-corona-pandemie-experiment-276

    https://deeljenieuws.nl/news/het-speelkwartier-in-het-corona-pandemie-experiment-de-1e-kamer-279

    Voor mij is het pas weer voorbij als die maatregelen en wetten zijn teruggedraaid en we onze echte vrijheid weer terug hebben. Dus geen woke, geeen cancel cultuur, en criminelen berecht en achter tralies.

  5. a.s. zondag 1 mei zijn we hier als ongevaccineerden ook vrij, we worden ontslagen uit de gevangenis waar we precies een half zijn opgesloten. Voor ons allebei géén vaccin, geen tests en kerngezond… wat een horror circus! Ben alvast voorbereid op de volgende gevangenisstraf want echt vrij zijn we niet… men noemt dat voorwaardelijk vrij, kan ons geen hol schelen.. gelukkig zijn we wel wat gewend en hebben een oersterke geest!

Laat een antwoord achter aan Zee Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *