Lente! Als ik naar buiten kijk is de lente er al, terwijl het eind februari is. De natuur laat zich niet altijd in maanden proppen. En het is nog lang geen Pasen. Pasen valt altijd tussen 22 maart en 25 april, op de eerste zondag na de eerste volle maan in de lente.
Pasen, het feest van de herrijzenis van Jezus, de overwinning van het leven op de dood, de overwinning van het licht op het donker. Het feest van nieuw leven, de lente, de vruchtbaarheid. Niet voor niks hangt dit allemaal samen. De ‘heidenen’ vierden altijd al feest aan het begin van de lente en de christenen hebben hun kerkelijke feest daar handig opgeplakt. Logisch dat je een feestje wil vieren als na een donkere en koude winter, waarin niks groeide, de gewassen weer groen worden, en daarmee voedsel brengen. Het seizoen waarin de eieren gelegd worden en veel jonge dieren geboren worden. De oude Germanen stopten eieren in de grond, om de aarde vruchtbaarheid te geven, een gewoonte die we nu nog voortzetten, maar dan met chocolade-eitjes of geverfde kippeneieren. In mijn jeugd deden we dat niet en met mijn kinderen heb ik het eigenlijk ook nooit gedaan. Ik merk nu wel dat die ene keer dat het wel gebeurde, een leuke herinnering is voor de kinderen. Die ene keer waren we een weekendje weg met het gezin naar een vakantiepark in Limburg en de, wat oudere, buren vonden het leuk om eieren te verstoppen voor mijn kinderen. Kennelijk heeft dit een mooie herinnering gegeven.
Op de Jenaplanschool waarop mijn kinderen zaten, werd altijd de ‘Lentedans’ uitgevoerd. Iedere klas had een dans ingestudeerd en die werden in de gymzaal uitgevoerd, met ouders, opa’s en oma’s en andere geïnteresseerden als publiek. Het eerste jaar dat mijn zoon op de basisschool zat, moest ik werken en heb ik overgeslagen. Er werd me na afloop wel verteld dat het leuk zou zijn geweest als ik erbij was, dus het volgende jaar ging ik maar braaf wel. En jeetje, wat was het leuk! Daarna heb ik nooit meer een lentedans gemist, desnoods nam ik er vrij voor. Wat een vrolijkheid en gezelligheid! Ik heb nog veel lentedansjes als filmpjes op mijn computer staan, het zijn mooie herinneringen.
De paaseitjes liggen al een tijdje in de winkel en ik heb ze ook al gesignaleerd op tafel, mijn man heeft ze mee naar huis genomen en dus heb ik er ook al weer een aantal opgegeten, chocola is onweerstaanbaar, zeker als het in van die mooie kleine porties verpakt zit. Pasen vieren we niet echt en het begin van de lente hebben we vorig weekend al gevierd, toen het al zulk heerlijk weer was dat we ons eerste terrasje in de zon van dit jaar ‘gepikt’ hebben. Even de zon op je huid voelen en genieten. Daar heb ik geen ingewikkeld berekende paasdatum voor nodig!