Wat hieraan vooraf ging, lees je hier: Leonie keurt mannen
Leonie zat op een terrasje, de zon scheen op haar gezicht. Tegenover haar zat een man. Ze kon hem slecht zien door het felle licht van de zon. Blonde krullen, een zonnebril. De man keek haar met zijn blauwe ogen liefdevol aan. Leonie voelde zich gelukkig. De man boog zich naar haar toe, haalde zijn hand door haar haren. Toen de man haar wilde zoenen schrok Leonie wakker. Verward keek ze om zich heen. Ow, een droom. Het was slechts een droom geweest. Ze staarde een tijdje naar het plafond om weer helemaal op aarde te landen. Ze dacht aan Hans, de man waar ze mee had zitten chatten. Ze dacht aan Ilse en was benieuwd hoe haar date was verlopen. Ze had niets meer van Ilse gehoord. Leonie stapte haar bed uit en liep naar de woonkamer, waar haar mobieltje lag. Geen bericht van Ilse. Het zal toch wel goed gekomen zijn? Leonie liep naar de keuken en keek door het raampje naar de parkeerplaats. Ja, daar stond Ilse’s autootje, dus ze was wel thuisgekomen in ieder geval. Leonie maakte nog een tussenstop in de badkamer en kroop daarna haar bed weer in.
De volgende ochtend zat Leonie met een kop koffie op de bank toen haar telefoon ging. Ilse. Leonie nam glimlachend de telefoon op. “Ja, brand maar los”, lachte ze. “Jouw kinderen zijn er zeker?” vroeg Ilse aan de andere kant van de lijn. “Ja, dus doe maar even telefonisch, ik wil alles weten”. Ilse begon te ratelen over Gerard en hoe leuk en galant hij was. Over zijn ogen en over de zoensessie in zijn auto vlak voor ze naar huis ging. Leonie dacht weer aan haar droom en haar chatsessie met Hans. Terwijl Ilse doorratelde surfde ze naar de website van de datingsite, logde in en opende de berichtenbox. Ze zag dat Hans online was en kennelijk had hij ook gezien dat zij online was, want er kwam direct een enthousiast berichtje: ‘Goedemorgen schoonheid!’ “Luister je wel?” klonk het ondertussen in haar oor. “Eeeh, ja, natuurlijk!” Zei Leonie. “Ja, ja, volgens mij niet, maargoed…” en Ilse ratelde alweer door. ‘Eerst het gesprek met Ilse afmaken, dan pas de datingsite’, sprak Leonie zichzelf toe. Kennelijk was ze toch niet zo goed in het doen van twee dingen tegelijkertijd als ze dacht.
Toen Ilse klaar was met haar lofzang over haar date en het gesprek beëindigd was, richtte Leonie zicht op haar laptop. ‘goedemorgen daar, mijn beste vriendin belde, dus ik moest haar even aanhoren’, verontschuldigde Leonie zich voor haar late reactie. ‘hoe is het met jou?’ Het was toch behoorlijk gênant om een gesprek op te starten met iemand die ze nauwelijks kende. ‘Alweer fris en fruitig in de kleren. Zo direct op weg naar het voetbalveld, ik ben scheidsrechter, dus de hele dag op het veld om te fluiten. Ik moet dit gesprek dus beëindigen, want ik ben al aan de late kant. Een fijne dag schoonheid!’. En weg was hij. Leonie zette haar laptop weg. Oké, dit ging het dus ook niet worden. Ze liep naar de keuken om een nieuwe kop koffie te halen.
Het vervolg lees je hier: Leonie krijgt leuke verrassingen
Heerlijk zo’n droom. Werkelijkheid is fijner.
en waarom gaat dit ut ook niet worden dan?? Leonie geeft het alweer op??