Leonie is druk met haar kinderen (S2-13)

Wat vooraf ging, lees je hier: Leonie maakt brunch voor zichzelf

“En?” Leonie ging op de bank naast Julia zitten en wachtte af. Julia haalde haar schouders op. Haar houding gaf aan dat ze niet van plan was er iets over te zeggen. “Hoe ging het gesprek met papa?” Drong Leonie aan.
“Gesprek? Dat kun je geen gesprek noemen”, snoof Julia. “Hij zei gewoon dat ik beter mijn best moest doen om het gezellig te houden voor Suzanne, omdat die niet gewend is aan zo’n druk gezin. En daarna zei hij er gewoon niets meer over.” “Hmmm…” zuchtte Leonie. Dat schoot niet op. Kennelijk was Julia er ook niet over doorgegaan, getuige het feit dat ze wel bij Erik gebleven was. “Ik dacht dat volwassenen alles wisten”, verzuchtte Julia. Leonie schoot in de lach. “Ja, dat dacht ik vroeger ook, maar dat is niet zo hoor. Ik weet echt niet alles en ik doe ook zeker niet alles goed.” Leonie verwachtte half dat haar dochter zou gaan zeggen dat zij wél alles goed deed, maar ze realiseerde zich op tijd dat ze dat van haar puberdochter niet kon verwachten. Bovendien was het ook niet zo. Ook Leonie was niet perfect.

Martijn gooide zuchtend zijn tas in een hoek en trok de koelkast open. Leonie bekeek haar zoon eens, de nieuwbakken puber. Alhoewel, een puber was hij nog niet echt, al had hij net zijn eerste weken op de middelbare school erop zitten. “Wat is er aan de hand jongen?” vroeg ze haar zoon. Een beetje geschrokken keek Martijn haar aan, alsof hij verbaasd was dat het zijn moeder opgevallen was dat hij niet lekker in zijn vel zat. “Oh, niks hoor”, zei hij terwijl hij een glas melk inschonk. “Veel huiswerk? Problemen met kinderen in de klas? Leraren?” Moedigde Leonie hem aan. Even keek Martijn haar aan, alsof hij wilde bepalen of hij zijn moeder kon vertrouwen. “Daan en Tim hebben ervoor gezorgd dat ze in dezelfde klas zitten en nu ontlopen ze mij”, teleurgesteld keek Martijn naar de grond. Daan en Tim. Jongens die op de basisschool bij Martijn in de klas zaten en met wie Martijn naar deze middelbare school gegaan was. Leonie was er niet zo rouwig om dat het contact minder werd, maargoed, Martijn had het er moeilijk mee. “Weet je Martijn, zij richten zich heel erg op elkaar, terwijl dat soort contacten van de basisschool vaak verwateren. Er zitten zoveel andere kinderen in je klas, investeer daarin, daar zitten vast leuke vrienden voor je tussen.” Martijn haalde zijn schouders op en liep met het glas melk naar zijn kamer, hij was er kennelijk nog niet zo van overtuigd.

Hoe het verder gaat, lees je hier: Ilse heeft een verrassing voor Leonie