Woke

Woke begon voor mij met de hetze tegen Zwarte Piet die al enige jaren gaande is, al was de term ‘woke’ mij toen nog onbekend. Ieder jaar tegen het einde van de zomer begon de discussie opnieuw: Zwarte Piet, kon dat nog wel? Er kwamen gekleurde pieten, roetveegpieten en blokkeerfriezen. Het resulteerde erin dat tegenwoordig denk ik de roetveegpiet de standaard is, hier en daar gekleurde pieten rondlopen en een enkel dapper bolwerk nog zwarte pieten heeft. 

Inmiddels is woke heel veel meer dan dat. Woke is geëvolueerd tot een beweging die onder het mom van racisme en discriminatie bepaalt wat je mag denken. Tegenwoordig moeten we het normaal vinden dat in de folder van de Hema een jongeman staat afgebeeld in een behatopje en een damesonderbroek. Ernaast staat zijn levensverhaal beschreven. Hij is een drag en groeide op in een homofobe omgeving. Waarom moet ik dat weten? Waarom staat in een Hema folder een verhaal van een jongen die zich verkleedt als vrouw en daar een heel karakter omheen verzint en waarom moet ik hem zien in damesondergoed? Ik vind dat echt stuitend. Wokers zullen je dan meteen uitmaken voor homofoob. Nee, dat ben ik niet. Ik vind homofilie volkomen normaal, heb daar echt nul moeite mee, maar dit gaat me gewoon te ver! In die zin bereiken ze het tegenovergestelde van waar ze voor staan. Als ik voor mezelf spreek, voel ik in ieder geval veel weerstand tegen die hele regenboogletterbak.

Ik heb niets met de hele genderdiscussie. Wat mij betreft is het simpel. Je bent een man of een vrouw. En ja, het komt voor dat mensen in een verkeerd lichaam geboren worden. Dat zijn uitzonderingen, net als dat het een uitzondering is als baby’s met meer dan tien tenen geboren worden, of een kind geboren wordt met een ernstige ziekte.
Tegenwoordig wil men je laten geloven dat dat zo simpel niet is en daar beginnen ze vroeg mee. Heel jonge kinderen worden al geïndoctrineerd, met een plaatje erbij van een peperkoekmannetje, de genderkoek. Naast je aangeboren biologische geslacht heb je nog een genderidentiteit, dus hoe je je voelt. Dan de genderexpressie, dus hoe je je laat zien aan de buitenwereld. Daarnaast nog de seksuele aantrekking en de romantische aantrekking. De romantische aantrekking staat getekend in het hart en de seksuele bij de geslachtsorganen. Dus dat kan ook nog verschillend zijn? Dat je je seksueel, lichamelijk denk ik dan, aangetrokken voelt tot bijvoorbeeld mannen en romantisch tot vrouwen? Ik wil een liefdesrelatie met een vrouw, maar in bed liever een man? Zoiets? Geen wonder dat jonge mensen in de war raken over wie of wat ze zijn! Het lijkt wel of het tegenwoordig hip is om een kind te hebben dat van geslacht wil veranderen. Hup aan de puberteitsremmers maar. Ik weet dat het zo simpel niet is en dat er heus meer aan vooraf gaat, maar het gaat allemaal wel wat te makkelijk wat mij betreft. We kweken zo een hele generatie mensen die in de war is over wie ze zijn, alsof de puberteit al niet verwarrend genoeg is! Er zijn straks mensen die, omdat het normaal leek en er enthousiast in hun twijfels werd meegegaan, wellicht het traject in zijn gegaan tot geslachtsverandering en er spijt van krijgen. Omdat het niet ‘woke’ was om kritische vragen te stellen die ze wellicht van dit soort permanente ingrepen af hadden kunnen houden. Zij eindigen wellicht als man noch vrouw, hun vruchtbaarheid verspeeld. Mensen die zichzelf in hun puberteit non-binair verklaren en zo zichzelf een soort stempel ‘ik ben uniek’ geven, om er vijf jaar later achter te komen dat ze eigenlijk toch maar gewoon een man of een vrouw zijn. Dat moet een tegenvaller zijn! 

Woke wil gelijkheid, maar de beweging is juist enorm bezig om hokjes te maken, heel veel meer dan er al waren. In plaats van de beste kandidaat voor een functie aan te nemen, moet er nu gekeken worden naar de verhoudingen binnen het personeel. Zoveel procent vrouwen, zoveel procent mensen met een, westerse dan wel niet-westerse, immigratie achtergrond, zoveel procent mensen ‘met afstand tot de arbeidsmarkt’. En in plaats van mensen te laten zijn wie ze zijn, met de gevoelens die ze hebben, moet dat allemaal ontleed worden en in hokjes geduwd worden. Zoveel procent mannelijke en zoveel procent vrouwelijke genderidentiteit/genderexpressie en romantische, dan wel seksuele aantrekking. Waarom niet gewoon eenvoudig? Vrouwen, en ook mannen, zijn er in alle soorten en maten. De ene vrouw loopt op hoge hakken, heeft lang haar, draagt graag make-up, rokjes en nagellak. De andere vrouw heeft een kort makkelijk kapsel, haat make-up en draagt een spijkerbroek met een makkelijke trui en gympen. En alles daar tussenin. En het zijn allemaal vrouwen! Hoe simpel kan het zijn?

We gaan er nu naartoe dat je in je paspoort de sexe kunt zetten die je zelf leuk vindt. Dus je kan geboren zijn als vrouw, geen operatie hebben gehad die je mannelijke geslachtsorganen heeft gegeven, maar in je paspoort kun je toch een M laten zetten. En andersom. Er zijn dan dus vrouwen met piemels en mannen met borsten. De vrouwen zoals ik ben, geboren als vrouw en gelukkig met het aangeboren geslacht, cis heet dat tegenwoordig, worden gereduceerd tot ‘vrouwen met een baarmoeder’, want het is voor vrouwen die geboren zijn als man toch lastig om aan een baarmoeder te komen. Hoe ze cis-mannen benoemen weet ik eigenlijk niet en dat is ook niet belangrijk wat mij betreft. Een man is een man.
Afgelopen jaar hebben we kunnen zien dat bij een aantal zwemwedstrijden transvrouwen wonnen, wat niet zo gek is, want mannen hebben nu eenmaal krachtiger spieren, dus als je tot je twintigste man bent geweest, is het niet zo gek dat je op de 22ste een zwemwedstrijd voor vrouwen wint met datzelfde lichaam. Gelukkig is daar nu een stokje voor gestoken. In vrouwengevangenissen in Amerika hebben ze ook goede ervaringen met dit fenomeen: diverse mannen zeiden zich te identificeren als vrouw en werden in een vrouwengevangenis geplaatst waar ze de andere vrouwen verkrachtten. Goed bezig, woke!

Van de week zag ik een foto van een man die zich kleedt als een vrouw en daarbij gigantische nepborsten met opvallende tepels draagt. Hij is leraar op een middelbare school in Canada. Zo iemand zou vroeger op non-actief gesteld zijn, maar nu verdedigt het schoolbestuur zijn voorkomen onder het mom van een veilige omgeving voor iedere genderexpressie en -identiteit. Vroeger zou zo iemand door de leerlingen zijn weggepest. Niet dat dat goed te praten is, maar het is wat mij betreft geen slecht idee om sommige mensen tegen zichzelf in bescherming te nemen.

Woke predikt dat alles moet kunnen. Zogenaamd. Want bekritiseer het maar eens, dan zie je hoe bekrompen woke eigenlijk is. Want zij bepalen binnen welke kaders jouw mening zich mag bevinden, zij bepalen wie deugt, wat desinformatie is en wie gecanceld moet worden. Zij sluiten keihard uit. Woke heeft helemaal geen groot hart waarin voor iedereen een plaatsje is. Nee, woke doet maar alsof. Woke is eigenlijk, op zijn eigen manier, heel erg bekrompen. Voor woke ben je al gauw te conservatief en dat noemen ze dan extreem-rechts.