Leonie schrikt van zichzelf (S2-29)

Wat hieraan vooraf ging, lees je hier: Zal Leonie een berichtje sturen?

Judith was een fijne collega, Leonie was zo blij met haar. Ze kon altijd al haar gedachten kwijt, Judith zou haar nooit veroordelen. Ze konden ook niet uren kletsen natuurlijk, er moest ook gewerkt worden. In de pauze was Judith nog even gebleven, zij werkte alleen de ochtenden, en hadden ze samen een wandelingetje gemaakt, het was ook weer niet nodig dat andere collega’s meeluisterden. Leonie merkte dat ze toch wel heel erg opgewonden was over het hele gebeuren met Frank. Tegenover Ilse had ze zich wat ingehouden, want die ‘kende’ Frank ook een beetje en je wist bovendien maar nooit wat voor spontane acties Ilse zou ondernemen. Judith was betrouwbaar, die voelde een beetje als een oudere zus. Judith had haar aangehoord en geadviseerd haar gevoel te volgen, maar ook haar kinderen niet uit het oog te verliezen. Dat had Leonie zich ook al vast voorgenomen, maar ze was ook verbaasd over zichzelf, misschien schrok ze er zelfs een beetje van, want kennelijk was ze toch wel heel erg bezig met Frank. 

De uren daarna liet ze het allemaal even rustig op zich inwerken. Wat te doen? Wel een berichtje sturen? Toch maar niet? Ze moest nog een half uur werken en daarna ging ze naar huis, waar haar kinderen ook waren. Ze moest eten maken en zorgen dat de kinderen alles bij zich hadden als ze na het eten weer naar Erik gingen. Daarna had ze tijd en ze besloot dat ze vanavond een berichtje zou sturen naar Frank. De tekst moest ze nog bedenken, het moest iets luchtigs zijn.

“Hey, koffie met lekkers? Jij hebt vast koffie, ik heb lekkers!” Ilse stond voor de deur en stak een pakje gevulde speculaas omhoog. Ze liep ook meteen de gang in naar de keuken. Leonie’s kinderen waren net naar Erik vertrokken en Ilse’s kinderen waren op woensdagavond bij Vincent. Ilse pakte een schotel uit de kast, maakte de verpakking van de gevulde speculaas open en legde de stukken op de schotel. Leonie stond even stil in de keuken. Wat te doen? Eigenlijk had ze helemaal geen zin in een avond met Ilse. Ze zuchtte onhoorbaar, pakte toen twee kopjes en zette die onder de Senseo. Misschien had Ilse een schouder nodig, besloot Leonie.

In dat laatste had ze gelijk. Zodra ze op de bank zaten, hapte Ilse een groot stuk gevulde speculaas weg en begon een heel relaas over Vincent en wat hij in haar ogen wel niet allemaal verkeerd deed. Leonie liet haar uitrazen, terwijl haar gedachten getrokken werden naar Frank, maar ze liet haar plan om hem vanavond een berichtje te sturen varen, dat zou er duidelijk niet van komen nu.

Het vervolg lees je hier: Leonie stuurt Frank een berichtje