Witte vlinders zijn als engeltjes

dit blog is geschreven in de zomer van 2019

Vlinders worden vaak geassocieerd als boodschappers van overleden dierbaren. Je hoort veel verhalen van mensen die regelmatig door vlinders bezocht worden als zij een dierbare zijn verloren. De vlinder als drager van de ziel.

Als ik aan vlinders denk, zie ik de atalanta voor me, of een dagpauwoog, met zijn roestbruine kleur en ogen op de vleugels. Opvallend was het dat ik sinds vorige week ineens een paar dagen achter elkaar steeds het witte koolwitje om me heen zag vliegen. Buiten in de tuin, maar ook toen ik de bloembakken uit mijn moeder’s tuin bij haar op het graf neerzette vloog er een koolwitje langs me heen. Ik zou bij mijn moeder niet bedenken dat ze zou kiezen voor witte vlinders, maar ach, kennelijk was dat dus wel zo. Laat de koolwitjes maar komen, ik vind dit signaal van mijn moeder heel prettig.

Ik kwam er op yoo.rs over in gesprek met Karin (Je weet wel… Karin!), naar aanleiding van mijn blog over de sandalen. Al schrijvende stelde ik mijzelf de vraag: waarom witte vlinders? En ineens kwam het antwoord in me op en misschien schrééf ik het wel eerder op dan dat ik het dacht: engeltjes! De witte vlinders zijn kleine engeltjes! Zo heb ik nog nooit naar witte vlinders gekeken, maar zo zal ik ze vanaf nu wel zien, een leger kleine engeltjes die de boodschappers zijn van mijn moeder. We hebben twee vlinderstruiken in de tuin staan, dat moge uitnodiging genoeg zijn voor héél veel koolwitjes deze zomer!