Hoe ik een ‘complotdenker’ werd

Soms kun je op Twitter best een goed gesprekken hebben met iemand aan de andere kant. Met iemand met een andere mening, iemand die aan de andere kant van de waarheid staat. En niet aan de verkeerde kant, maar die er anders tegenaan kijkt. Met de waarheid tussen ons in. De waarheid ligt in het midden dus, als het ware.

Degene met wie ik dat gesprek had vroeg me hoe ik antwoorden had gevonden op mijn vragen over de crises en de regering. Hij had die voor zichzelf gevonden, maar dan niet in de complotwereld. En dat zet je dan aan het denken, want eigenlijk gaat dat al heel ver terug en zit het hem niet per se in heel grote gebeurtenissen.

Laat ik beginnen te zeggen dat ik in principe een pleaser ben. Ik was een kind dat deed wat er van haar verwacht werd, ik deed mijn best en stelde eigenlijk geen kritische vragen over het waarom van dingen. Je moest naar school, je best doen, tafels leren, woordjes stampen en andere kennis tot je nemen. Kennis die je twee maanden later grotendeels al kwijt bent. Toch is daar al een zaadje geplant. 

Mijn moeder was veel rebelser dan ik ben. Ook heb ik van haar de interesse in de homeopathie. We hadden het grote boek van Dokter Vogel in huis. Vanaf mijn puberteit heb ik, terugkijkend, een aantal keren keelontsteking gehad, met witte vlekken op mijn amandelen. Wij waren niet zo van de huisarts en ik ben er toen eens voor gaan zitten met het boek van Dokter Vogel. Ik heb toen zelf een aantal middeltjes uitgezocht die mij moesten helpen om van die keelontsteking af te komen. Mijn moeder liet mij begaan. De witte vlekken op de amandelen aanstippen met Molkosan, ze verdwenen in een paar dagen als sneeuw voor de zon! Voor de keelontsteking had ik een aantal flesjes, waaronder Lachesis, de naam vergeet ik nooit meer. Het is een sterk verdund slangengif. Met die middeltjes werd ik de keelontsteking de baas. Ik heb nooit veel medicatie gebruikt, zelfs een paracetamolletje nam ik zeer zelden.

Een aantal jaren later, toen ik werkte en samenwoonde, had ik weer eens zo’n keelontsteking. Ik ging naar de huisarts, uit gemak, al die flesjes enzo, het was me teveel gedoe. De huisarts keek en zei dat hij er weinig aan kon doen. Ik kon Ibuprofen nemen. En toen stond ik weer buiten. Volkomen gedesillusioneerd. Wow. Dit is een arts en die zegt mij maar wat pijnstillers te nemen. Dat was het. Ik had al die moeite genomen om naar de huisarts te gaan en hij scheepte me af met Ibuprofen, niet eens met een recept ervoor, ik moest het gewoon maar bij de drogist halen. Ineens zag ik glashelder het verschil tussen de moderne geneeskunde en homeopathie. 

We spoelen even door. In 2012 drukte Edith Schippers van de VVD een wet erdoor dat er op de verpakking van homeopathische geneesmiddelen niet meer mag staan waar ze voor helpen. Want niet wetenschappelijk bewezen, blablabla. Dat raakte mij hard. Hoe kon de politiek dat nou doen? Homeopathie werkt zo mooi complementair met de moderne geneeskunde? En natuurlijk kun je het niet wetenschappelijk bewijzen! Middeltjes werken vaak anders per persoon, omdat de homeopathie kijkt naar wat voor type je bent, de constitutietypes. Later bleek dat de echtgenoot van Schippers heel veel geld had verdiend over de rug van de wetgeving die zijn vrouw er door drukte. Mijn vertrouwen in de politiek daalde.

Aansluitend aan die periode werd de HPV vaccinatie uitgerold. Er waren al heel veel verhalen, vooral uit Ierland en Denemarken over meisjes met o.a. het vermoeidheidssyndroom als gevolg van deze prikken. Mijn dochter zat bij de eerste groep die deze vaccinatie zou krijgen. Het ging destijds nog om drie prikken. Altijd was ik met mijn kinderen braaf naar het consultatiebureau en de sporthallen gegaan om hun prikken te halen, maar deze… Het voelde niet goed en hoe meer ik me erin ging verdiepen, des te feller ging de rode alarmlamp branden. Niet doen! In overleg met mijn ex-man, die het gelukkig direct met me eens was, en uiteraard mijn dochter, hebben we haar deze prikken niet laten halen. En een paar jaar later, toen er ineens nog maar twee prikken nodig waren, heeft mijn jongste dochter ze ook niet gehad. De HPV prik was voor mij de eerste keer dat ik tegen de overheidsregels in ging. Dat ik niet deed wat er van me verwacht werd. Ik verdiepte me erin, het werd een persoonlijke missie. Ik las over andere grote schandalen van big pharma, het Vioxx schandaal bijvoorbeeld. En we kennen allemaal de oudere schandalen zoals die van het DES hormoon. Ik ontdekte hoe gewetenloos en op macht belust big pharma is. De patiënt als verdienmodel, maar hij moet niet zeuren of klachten indienen. Ik kwam steeds meer op het spoor, hoe de HPV prik versneld was toegelaten, VaccinVrij kwam op mijn pad en de onovertroffen dokter Moolenburgh, die er zo’n beetje in zijn eentje voor heeft gezorgd dat er geen fluor aan ons drinkwater is toegevoegd. Wat dan weer de vraag oproept waarom fluor zo slecht zou zijn. 

En toen ontmoette ik mijn huidige man. Hij is iemand die andere gedachten durft toe te laten, die zich ergens in kan verdiepen zonder het wel of niet te geloven, maar gewoon iets kan bekijken en zich erover kan verwonderen hoe iets kan kloppen zonder dat je het meteen voor waarheid hoeft aan te nemen. Zoals de platte aarde theorie. Heel interessant, maar of je het nou moet geloven? Je kan het ook gewoon bekijken als een theorie zonder er een waarheid of geloof aan vast te plakken. Hij keek heel anders naar 9/11 dan ik, ik heb gewoon het verhaal zoals het me werd voorgeschoteld, overgenomen. Ik wilde er ook niet anders over denken op dat moment. En ik denk dat dat een heel belangrijke factor is. Als je namelijk de andere theorieën erover serieus neemt, moet je je mening misschien wel bijstellen en dat is ronduit bedreigend voor je wereldbeeld. Dan kon je weleens moeten twijfelen aan overheden, aan hun goede bedoelingen. En daarom kiezen veel mensen ervoor om het überhaupt niet te willen weten. Ik had dat op dat moment met 9/11 en ik heb dat nog steeds met bijvoorbeeld satanisch kindermisbruik of dat de elites bloed van baby’s zouden drinken. Dat WIL ik niet weten en daarom verdiep ik me niet in die onderwerpen. Met 9/11 werd dat anders. Want er zijn toch wel heel veel vragen. Twee wolkenkrabbers die in hun eigen voetstap instorten, dat schijnt echt niet te kunnen. Het gebouw dat pas instortte nadat op de BBC was verteld dat het al ingestort was… Het verhaal van de springstoffen, dat er in de weken voor 9/11 werkzaamheden waren op de onderste verdiepingen, hoe de USA een trigger nodig had om Irak aan te vallen. Hoe de USA zich alleen maar met wereldproblematiek bemoeit als het om gebieden gaat waar olie of waardevolle grondstoffen aanwezig zijn (zoals nu ook in Oekraïne). Maar dan nog: de gedachte dat een overheid duizenden eigen burgers opoffert voor hun eigen politieke spelletjes, dat vond ik een lastige. 

Op een moment zag ik een stukje van een WEF bijeenkomst waar Rutte op het podium zit en ze het over ratten hebben. Ze bedoelen daar burgers mee. Onze minister-president ziet zijn burgers als ratten. Ik geloof dat het degene was die naast hem zat die het woord ‘rats’ in de mond nam, maar hij verblikte of verbloosde er niet bij en hij zei zeker niet iets in de trant van dat hij ‘met de meest harde bewoordingen afstand deed van deze bewering’, zoals hij in de Tweede Kamer wel zou doen. En toen dacht ik: als regeringsleiders en presidenten hun volk zien als ratten, tja, dan kun je er wel een zooi opofferen voor je eigen politieke doelen. Voor macht en geld. Kijk in ons eigen land naar de toeslagenaffaire, naar Groningen. Voor de camera vindt Rutte het allemaal ‘verschrikkelijk’, al begint hij er steeds geïrriteerder bij te kijken, maar vervolgens doet hij weer helemaal niets. Kijk naar de MH17. De onderste steen zou boven komen. Niets hoorden we er meer van. Niets.

In 2018 schreef Klaas Dijkhoff zijn Klaasbrief. Hij bond daarmee de strijd aan met ouders die kritisch stonden tegenover vaccinatie. Frank Ruesink daagde hem uit om bewijs te leveren dat de BMR prik veilig is en dat 95% vaccinatiegraad voor groepsbescherming zou zorgen. Ik denk echt dat Klaas dacht dat hij dat met één telefoontje naar het RIVM wel even kon regelen. Dat bleek niet zo te zijn en van Klaas werd niets meer vernomen. Hij gaf zelfs aan Frank aan dat hem geadviseerd was niet meer met hem te praten. Dus ik volgde Frank Ruesink al. 

Toen was daar corona in het voorjaar van 2020. Hugo de Jonge riep al heel snel dat vaccineren de enige uitweg zou zijn. Die hele stelling moet iedereen toch zeer argwanend maken. Hoezo? En toen was Frank daar weer die in april al aan Hugo vroeg, of eigenlijk smeekte, te kijken naar andere oplossingen dan een vaccin. Er waren immers al allerlei hoopgevende medicijnen. Hugo kapte dat af en zei stellig dat het vaccin de enige uitweg zal zijn. Daarna startte natuurlijk het bizarre circus van Hugo, met het verbod op hydroxychloroquine en ivermectine, terwijl daarmee mensenlevens gered werden. Maar als je weet dat een vaccin alleen maar versneld, als noodtoelating, toegelaten mag worden als er geen werkzame medicijnen zijn, dan snap je waarom er geen werkzaam medicijn MOCHT komen, en zeker geen medicijn waarvan de patenten allang verlopen waren, want dat is geen verdienmodel meer voor big pharma. 

Daar werd het dus ineens heel scherp. Vanaf het eerste moment stond ik in de coronasituatie aan de andere kant. Vanaf het eerste moment was duidelijk dat ik nooit die vaccinatie zou nemen. Nooit. Vanaf het begin werd er in mijn bubbel gewaarschuwd voor de prikken, over de bijwerkingen, de gevaren, de bezwaren. En niet door de minsten. Vanaf het eerste moment werd ook gezegd dat mondkapjes niet werkten. In Europa werden die al op grote schaal gebruikt toen we dat hier nog niet deden, maar toen werd het een advies en een verplichting en toch droeg ik ze niet. Ik kwam erdoor bij de redactie van ademvrij.nu, we hadden bijeenkomsten tijdens de lockdowns, zaten heup aan heup op banken en begroetten elkaar met een knuffel. Toen de prikken kwamen hield ik mijn hart vast. Dit was zo duidelijk experimenteel, zeker met die mRNA techniek die nog nooit op enige grote schaal was uitgerold op mensen, laat staan maar meteen op de hele wereldbevolking. Ik kon me niet voorstellen dat er veel mensen zouden zijn die die prikken gingen halen. Dat bleken er toch veel te zijn, waaronder een flink deel onder milde drang. Want ze wilden op vakantie, naar het theater en restaurant, ze wilden van het gezeur af zijn, en stel dat het straks verplicht werd op je werk? Jongeren wilden niet een paar keer per week testen om te kunnen sporten, uit te gaan, noem maar op. Er werd al gefluisterd dat je ook op vervolgopleidingen niet meer binnen kwam zonder prik of test.

De saamhorigheid onder degenen die buitengesloten werden, werd hier alleen maar groter van. Wij weten nu waar de dissidenten wonen in onze wijk, in onze omgeving en gelukkig is een groot deel van onze geliefden ook niet geprikt. Ik ben naar demonstraties geweest en bereid me voor op weer een periode van uitsluiting. Want dat het nu niet klaar is, is me wel duidelijk. Ik ben op de hoogte van de plannen van het WEF en de afgelopen winter van QR codes was slechts een test, om mensen eraan te laten wennen dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, dat daar voorwaarden aan zitten. Die test is voor de elites die ons regeren geslaagd. Burgers gingen recht tegenover elkaar staan. Mensen die elkaar al jaren kennen stonden tegenover elkaar bij de ingang van de voetbalkantine. De ene moest de QR code van de ander controleren en als die rood was of niet aanwezig, werd de toegang ontzegd. Uit angst, want iets anders kan het niet zijn, werd dit enthousiast uitgerold. Wij hebben nog wel op een terras gezeten in oktober vorig jaar. Buiten uiteraard. We mochten niet naar binnen. Ja, wel om te betalen, dat dan weer wel, want het pinapparaat had buiten geen bereik. 

En dus ben ik een complotdenker, kennelijk. Ondertussen zien we om ons heen waar voor gewaarschuwd werd. Mensen zakken door hun benen vlak na de prik. Mensen overlijden aan hartproblemen. Mensen krijgen turbokanker. En ja, voorheen overleden er ook mensen plotseling en veel te jong. Dat hoef je mij niet te vertellen, dat heb ik van dichtbij ervaren. In individuele gevallen is het ook lastig te zeggen of het door de prik komt of dat het toeval is. Aan de andere kant: er is overduidelijk veel oversterfte. Iets wat je niet zou verwachten na een pandemie. Dan hoor je ondersterfte te hebben. De oversterfte piekt ook zodra er weer een prikcampagne start. En de regering doet er alles aan om die oversterfte niet te laten onderzoeken. Net als dat ze de coronamaatregelen niet willen evalueren, maar wel een wet willen aannemen waar ze allemaal weer in zitten, behalve de QR code, al adviseert de Raad van State dat ook die echt nodig is. Ja ja. Laat mij dan een complotdenker zijn, maar ik kan het echt niet anders meer zien dan dat hier opzet in het spel is.