Wat hieraan vooraf ging, lees je hier: Leonie krijgt leuke verrassingen
Leonie werd energiek wakker en sprong meteen haar bed uit. ‘Gauw douchen en ontbijten!’ dacht ze, terwijl ze meteen doorliep naar de badkamer. Onder de warme waterstraal stond ze even te mijmeren. Ze had zin in vandaag! De weersvoorspellingen waren goed en het was koningsdag! Op naar de kringloopwinkel om Frank te helpen. De markt zou al vroeg open gaan, de kraam moest ingericht worden, dus Leonie had afgesproken dat ze om 8 uur paraat zou staan.
“Hey, wat ben je lekker vroeg!” Frank verwelkomde Leonie met een kus op haar wang. Hij had zijn handen vol met spullen die hij naar buiten droeg om op de kraam tentoon te spreiden. “Achter de kassa liggen nog wat oranje mutsen en pruiken enzo, misschien wil je daar iets van opzetten?” Frank keek naar Leonie’s reactie. “Het hoeft niet”, voegde hij eraan toe. Leonie glimlachte. Ach, wat maakte het ook uit? Ze keek wat er allemaal lag. Verschillende hoofduitdossingen, die overgebleven waren van EK’s en WK’s voetbal en uiteindelijk bij de kringloopwinkel beland waren. Ze viste er een oranje pruik uit en zetten hem op haar hoofd, er was ook nog een oranje hoge hoed bij die ze pakte en bij Frank op zijn hoofd zette. Hij had al een oranje stropdas om en oranje bretels. “Komen er nog meer helpen vandaag?” vroeg Leonie. Ze wist dat Frank samenwerkte met een aantal vrijwilligers. Frank schudde zijn hoofd. “Nee, die wilden allemaal niet werken vandaag. Maar gelukkig wilde jij wel!” Leonie glimlachte.
Al snel werd het druk bij de kraam. Frank en Leonie wisselde elkaar af in de winkel en bij de kraam, maakten grapjes met elkaar en met de klanten. Er was nauwelijks tijd voor een kop koffie. ‘s Middags kwam mevrouw Groeneveen langs, een regelmatige klant. Ze overhandigde Frank een zak van de bakker. “Twee oranjetompoucen, voor jullie. Die hebben jullie wel verdiend. Wat doen jullie het ontzettend leuk zo! Ben jij zijn vrouw?” Die laatste vraag was aan Leonie gericht. “Eeeh, nee. Ik ben een vriendin van Frank”, hakkelde ze. “Een vriendin, aha.” Mevrouw Groeneveen knipoogde naar Frank en maakte aanstalten om weer verder te gaan. “Geniet van de gebakjes!” Zei ze en weg was ze weer. Leonie en Frank keken elkaar even verlegen aan. “Ze komt regelmatig in de winkel en vraagt altijd naar mijn vrouw of vriendin”, lachte Frank. “En ik heb haar al honderd keer gezegd dat die er niet is”. Hij haalde zijn schouders op.
“Het zit erop Leonie, we stoppen ermee”, Frank trok de oranje pruik van Leonie’s hoofd. Hij haalde binnen een krat om de kleine spulletjes van de kraam in te zetten. Leonie mepte op haar beurt de oranje hoed van Frank zijn hoofd. Samen brachten ze de overgebleven spullen weer naar binnen. “Wat zeg je ervan als ik straks even bij de Chinees wat ophaal en dat we dat bij mij thuis samen opeten?” Stelde Frank voor. “Ow, lekker”, zei Leonie. “Chinees, daar heb ik zin in!”
“Jeetje, wat ben ik ineens moe!” Verzuchtte Leonie. Ze hadden net alle restjes eten in één tas verzameld. Leonie voelde de moeheid van de hele dag staan in de buitenlucht. “Ik maak een kop koffie voor je, oké?” Vroeg Frank. “Lekker”, zei Leonie. Toen Frank met de tas naar buiten liep om die in de kliko te gooien, maakte Leonie het zich makkelijk op de bank. Ze leunde achterover in de zachte kussens. Goh, wat was ze moe. Even deed ze haar ogen dicht….
Hoe het verder gaat, lees je hier: Leonie zit in een lastig parket
Ah, Leonie is maar gelijk blijven slapen. 😉
en dat had ze nou net niet moeten doen nu is het een verloren avond geworden……